Saltar ao contido principal

Postais vellas... e Reto!

Que tesouros se poden atopar nas librarías de vello! Refírome a esas tendas que venden libros, postais, vinilos... sempre obxectos usados ou descatalogados.  Tendas absolutamente diferentes, con esa aparencia de fallado cheo de recordos, e ese olor a libros manoseados e a vidas vividas. Coñezo un par delas en Vigo, e de vez en cando fago algunha incursión a ver que tesouro atopo por apenas catro moedas. Na última visita, polo módico prezo de 40 céntimos, atopei dous! Así que...

Hoxe tráiovos un reto. Preparados? :)
Son dúas postais de Galicia, dos anos 60 máis menos.

Recoñecedes os lugares retratados...?
Son moi coñecidos!

Postal 1: vaia cambio!


Postal 2: aquí hai que dicir 2 nomes!






Que? Tedes a resposta?
Parécevos que fomos a mellor?

A min faime acordar desta outra postal.

Comentarios

  1. Mónica Pérez, vía Facebook28/9/13

    Polo pobo da primeira postal andivemos tua irmá e mais eu non fai moito. Moito cambiou! Non queda unha arbore!... e non fai tanto diso!

    ResponderEliminar
  2. Ese, ese mesmo! Pois si, pouco que ver con agora (eu non digo nada...).

    ResponderEliminar
  3. Samantha29/9/13

    La primera...
    Sanxenxo??

    Y la segunda... San Antón y San Simón?

    La isla de Toralla fue la primera que me vino a la cabeza, pero no me parece!

    ResponderEliminar
  4. Lucía Pérez29/9/13

    A primeira é Sanxenxo.
    E a segunda... A illa de Arousa e A Toxa?

    ResponderEliminar
  5. Lucía, craváchelo!! Premio!!!

    Acertastes de pleno coa primeira: iso é SANXENXO!!
    Vista do porto e a praia de Silgar. Vaia cambio! Aos que non coñezades moito Sanxenxo anímovos a que comparedes a imaxe da postal cunha vista de satélite en google maps.

    Na segunda, en efecto, vense dúas illas. A que se ve primeiro é a ILLA DA TOXA, que daquela xa tiña ponte, pero estaba menos urbanizada. E a que se ve ao fondo, que é moito máis grande e moi plana, é a ILLA DE AROUSA! Que daquela, aínda non tiña ponte, pois construiuse despois, en 1985. A Illa ten 11 quilómetros de praias!! e é o concello máis novo de Galicia, pois independizouse do de Vilanova de Arousa en 1995.

    Lucía, gárdoche o premio!!
    Moitas grazas por seguirme o xogo! :D

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?

Petos de ánimas: o medo como arma

  “ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú.  E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...