Saltar ao contido principal

Momentos Selectivos II (para vitaminarse)

Falta un día para a Selectividade. E aínda que este curso non me tocou dar clases en 2º de BAC, si teño algúns exalumnos para os que quero desexar moito ánimo e a mellor das sortes. Así que, igual que fixemos en Caronte hai xusto un ano, é hora dunha boa carga de enerxía extra. 

É o momento desa canción-himno que, optimista e vitamínica, cumpra profesionalmente co seu cometido: empurrarvos a todo trapo cara ese lugar que soñades para vós, onde queira que estea. A elección deste curso (como non) recae no mellor dos líderes posibles. A el vos encomendo. Que o Boss vos guíe!!  

"Temos que saír mentres somos novos.  Porque os vagabundos coma nós, nacimos para correr"


Selectivistas: Correde moito, e a por todas!

Comentarios

  1. Lucía García Jartín5/6/12

    Con esto xa non fai falta moito máis para aprobar. Vamos!

    ResponderEliminar
  2. Claro que si.
    Non hai dor, non hai dor!

    Dentro de so 3 días, xa liberados, pasaredes a "Dancing in the dark"!

    ResponderEliminar
  3. Marcela8/6/12

    Que ganas de berrar, que experiencia!
    Esto é vida deus...esto é vida!
    A tensión, os nervos, as risas, as alegrías, as penas, os desenganos, e a liberación... toda unha vida de sensacións concentradas en tres días!

    ResponderEliminar
  4. Claro que si, Marcela! É unha experiencia, é un rito de paso, é un reto, é unha porta aberta á vida.

    Feliz rito de paso!
    E agora, merecidamente...
    A noite é vosa!!

    http://www.youtube.com/watch?v=129kuDCQtHs

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?

Petos de ánimas: o medo como arma

  “ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú.  E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...