Saltar ao contido principal

Camiñando ao grande

Soñou ser Adele... e conseguiuno sendo ela mesma. Con talento, con esforzo, e coa axuda de seus propios irmáns á batería e á guitarra. Porque os soños lógranse so cando camiñamos cara eles... Ao grande. Aínda sendo pequenos. Clic para velos... e lembrade pechar a boca!

Comentarios

  1. Alba Malva16/11/11

    Como lle din a esta pequena?
    http://www.youtube.com/watch?v=uZDZg_stgK0&feature=related
    Temblen,artistas de agora...

    ResponderEliminar
  2. Pois fanse chamar "Vázquez Sounds", polo seu apelido. A nena ten so 10 anos, é mexicana, e os que tocan con ela son os seus dous irmáns. Está claro que lles encanta o que están facendo. Non hai máis que velos. Moi boa a cara da cantante cando remata o vídeo.
    A do teu enlace, non se queda atrás...

    ResponderEliminar
  3. Sandra18/11/11

    Encántame Adele e cando vin este vídeo alucinei, estou segura de que van chegar moi lonxe en só uns días que leva o vídeo publicado xa traspasaron fronteras!! Son bós e gústalles o que fan, transmíteno e iso xa o di todo.Moita sorte para eles!! merécena!!

    ResponderEliminar
  4. Paula Murias25/11/11

    A primeira vez que escoitei a estes tres irmáns flipei, pero cada vez que a volvo escoitar flipo mais. A nena ten unha voz tremenda non cabe dubida de que é unha cantante en potencia, e os irmáns non se quedan atras. VIVA A MÚSICA,SEN ELA NADA SERIA O MISMO!! Porque todos temos unha banda sonora na nosa vida, e este grupo con esta cancion xa forma parta da miña.

    ResponderEliminar
  5. A verdade é que si. Alegran o día! Que coa que está caendo non é pouco.

    ResponderEliminar
  6. Silvia10/5/12

    Alucinando...

    ResponderEliminar
  7. Alégrame o alucine...
    Sempre ao grande! E agora corre, e fai vibrar a alma dese piano como ti sabes!

    ResponderEliminar
  8. Silvia10/5/12

    :) Fareino. Está prometido.Pero gustaríame saber para que vas utilizar o video... Jajaja Cando mo propuxeches, tiñas cara de estar maquinando algo...

    ResponderEliminar
  9. O comentario anterior é en xeral, independente do vídeo que mencionabamos onte. Non sei, creo que a mensaxe destes rapaces é que se facemos as cousas que nos gustan (o piano; pero tamén unha receta, os estudos, o traballo...) poñéndolle paixón, alma, ganas ou como queiramos chamalo, os resultados sempre serán infinitamente mellores.

    E a idea dunha entrada en Caronte cun vídeo voso ao piano iría por aí: cando poñemos interese, esforzo e paixón, o resultado sempre é mellor, moitas veces admirable.
    Con música isto é algo fácil de explicar, xa que apenas fan falta palabras. E que o toquedes vós, paréceme exemplar. Ademais, un segredo... eu non sei música!

    ResponderEliminar
  10. Silvia11/5/12

    Si, solo se necesitan ganas e un pouco de esforzo. A verdade é que podiamos facer unha orquesta, jajaja, xa que Isa toca o violonchelo e Andrea tamén sabe piano :) somos unha pequena familia de músicas ;)
    Profe, non sabes música, pero... xa sabes, solo se necesitan ganas :)

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!