Saltar ao contido principal

Que está pasando?

Desde o pasado domingo, as simpáticas revolucións populares convocadas desde o Facebook xa non están en Exipto, Túnez ou Libia. Agora están en España. Son cidadáns de todas as idades e condicións, que non rexeitan vivir cunhas normas, pero si calarse ante aquelas que lle dan as costas. Están cansos, decepcionados e fartos. Están indignados. Pero son intelixentes, saben o que queren, e queren facelo ben: pacíficos, organizados e insistentes. Que piden? Unha democracia do século XXI. Un cambio profundo no actual sistema político, económico e social do país. 

Isto pasaba este luns en Radio Nacional de España, cando politicos dos dous principais partidos do país, ironizaban sobre os manifestantes con bromas imposibles. Alguén chamou, e cantoulles as corenta:


Como estudar só nun encerado a Revolución das Trece Colonias, a Revolución Francesa, ou as revolucións liberais do século XIX, cando algo como o que a Historia nos ensina sucede aquí e agora, e por causas que nos afectan a todos? Hoxe non podía falar de cine, de novela, ou de viaxes... Isto son persoas, isto é política, isto é vida, isto é Historia.

Comentarios

  1. O movemento "Democracia Real Ya", que aglutina as protestas, acaba de facer pública unha lista de propostas para lograr os cambios que demandan. Os puntos principais versan sobre a eliminación dos privilexios da clase política, o control dos bancos, unha democracia máis participativa,...
    Non son moi optimista nisto, pero non podo evitar sorrir ao imaxinar aos poderosos revolvéndose incómodos nos seus asentos.
    A proposta está colgada na súa web:
    http://democraciarealya.es/?page_id=234

    ResponderEliminar
  2. Anónimo20/5/11

    bravo bravo e bravo!!! ogallá se consiga todo polo que está loitando esta xente nas rúas.

    ResponderEliminar
  3. Interesante, unha vez mais o pobo cansado da situacion decide tomar a iniciativa. Cambiará a historia de Espana? Pasaranos como en Islandia?

    A revolucion pacifica de Islandia (breve resumo en porunmundojusto.blogspot.com/2011/03/islandia-revolucion-silenciosa-pero.html ) nn foi moi soada. Como diria Mourinho, Por que? aqui si que hai resposta, pois porque os medios de comunicacion unha vez mais, comunican o que lles interesa. Quizais se tuvese medo de que nós fixesemos o mesmo que o pobo islandes. Agora pode ser o momento, xa que esta proposta cada vez ten mais adeptos. O pobo comeza a utilizar as armas e a cargalas coa municion mais poderosa: a palabra.

    ResponderEliminar
  4. Na web mencionada por Denís, e pola que vos recomendo pasar:
    "Esta es la breve historia de la Revolución Islandesa: dimisión de todo un gobierno en bloque, nacionalización de la banca, referéndum para que el pueblo decida sobre las decisiones económicas trascendentales, encarcelación de responsables de la crisis y reescritura de la constitución por los ciudadanos."

    ResponderEliminar
  5. Rebeca8/6/18

    A min as votacións para a presidencia neste país resúltanme estúpidas. Xa sexa o "PP", "PSOE", "CIUDADANOS" OU "PODEMOS", todos minten, todos estafan, todos prometen cambios tódolos días de cada semana de cada mes de cada ano para cada votación. Ademais de que o sistema de votación paréceme mal planificado e que está a favor do partido que se atope no poder. As papeletas en branco non son porque a un lle de igual quen goberne, se non que todos son horribles para ocuparse de cargo.
    A mellor opción para estas papeletas sería descartalas, nin para ti nin para min. En cambio, para manter o poder, contan a favor do partido ao mando.
    Na miña opinión este sistema político debería cambiar para estar máis preto da España futura que todos queremos ter.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!