"Bulldog": o bulling no meu instituto

Hai débedas que teño e esta é unha que xa vai tocando saldar. Por que? Pois primeiro, porque llo debo a Alan e ao seu equipo, que viñeron hai xa case un ano coas súas cámaras, luces e ilusións para facer algo grande; e segundo, porque os informativos seguen lembrándonos con demasiada frecuencia a necesidade de amosar, concienciar e falar con todos os medios dispoñibles do acoso escolar. Do bulling, ese problemón teu, meu e de todos.

O que vos vou contar sucedeu a finais do curso pasado. Alan, que fora alumno meu (e agora o é da Escola de Imaxe e Son de Vigo), reapareceu polo instituto. Traía un cartel con cinta adhesiva baixo o brazo, no que poñía:

"Buscamos persoas que aparenten entre 15 e 18 anos para participar como actores nunha curtametraxe que rodaremos no teu instituto". 

Evidentemente eu non daba o perfil, e como actor son un cenutrio de primeira. Pero entusiasmado polos proxectos nos que se enrolan os que foron alumnos, decidín facer o mínimo do mínimo: compartir en redes e amosar interese... E Alan, que é un liante, foi tirando a ver se podía saír algo máis. E saiu. De aí saiu a posibilidade de que fixera un casting... e do casting ("Vale, xa te chamaremos", díxéronme cun sorriso, moi profesionais) a de facer un papel na curta: o de director dun instituto. Director malo, malo, malo... un deses que despexan os problemas como se foran balóns.

Durante días, este instituto foi un fervedoiro de acción. Unha vintena de mozos e mozas, alumnos da Escola de Imaxe e Son de Vigo, tomaron o centro. Operaradores de cámara, técnicos de iluminación, actores, persoal de maquillaxe...  Daba gusto velos. Neles estaba concentrada toda a ilusión, as ganas e a enerxía de quen está empezando por fin a facer o que ama. Todos parecían ter a sensación de estar creando algo grande, cada un dentro do seu, como elos imprescindibles dunha cadea que non sabíamos moi ben en que remataría. Pero con tanta paixón, estaba claro que nalgo grande! Ata que un día por fin reuniron as pezas que buscaban, e marcharon sen amosarnos o puzle.

Ao día seguinte respirábase a súa ausencia. Non volvín saber nada deles ata semanas despois, cando, de improviso, Alan envioume unha imaxe do traballo de posprodución. A cousa ía adiante! Algo máis tarde, recibín a imaxe dun enorme cartel de cine e unha invitación. "Bulldog", a curtametraxe, estreábase en pantalla grande nunha especie de pase e concurso de curtas que a escola preparara para proxectar ao público no emblemático Multicines Norte de Vigo. 

Naquela estrea "Bulldog" gañou os premios a Mellor Curtametraxe, Mellor Director e Mellor Actor. E non me estrañou nada, vendo como o público empatizaba co filme. Porque esta é unha historia moi ben contada, recoñecible para calquera que siga a moverse nun ambiente escolar, que transmite e é capaz de facer sentir, e sobre todo que denuncia e fai visible un problema moi grande: o do acoso na escola. Pero ao mesmo tempo (que gran elección), sen refuxiarse no vitimismo; moi o contrario, animando a enfrontar os problemas.

E en fin. Aquí está.  Con todos vós, "Bulldog".

Que vos guste, e que vos sirva para non mirar para outro lado.

3, 2, 1... Acción!