Saltar ao contido principal

Geocaching: a app para atopar tesouros

En serio? Como vai a haber unha app para buscar tesouros? Pois haina! Chámase Geocaching, e é sen dúbida unha das aplicacións para móbil máis divertidas e emocionantes que coñezo. Porque a ver, acaso hai alguén a que non lle emocione a posibilidade de atopar un tesouro? Pois atentos, porque con Geocaching atopar un tesouro está máis preto cá nunca!





Había que probala, así que descargueina, rexistreime, encendín o GPS do móbil e... Tachán! Cerca de 10 tesouros preto! O que vén, é a historia de como busquei (e atopei?) o meu primeiro geocaché. E esa é unha aventura que comeza sempre na casa, cando elixes o pequeno obxecto persoal que deixarás no interior da caixa cando atopes o tesouro. Unha tiza de cor foi o que eu escollín. Así que se buscades ese mesmo tesouro (e se o atopei), alí estará, agardando por vós!

O seguinte paso é guiarte por Geocaching ata o lugar en cuestión. Confeso que a emoción medra con pasos de xigante a medida que te aproximas, pero cando o xogo se pon realmente interesante é cando a pantalla do móbil te sitúa xa practicamente no lugar do tesouro. No meu caso, isto era o que eu veía:


Como vedes estaba xa moi preto do lugar que o autor chamou "O escondrijo de Vicente". Pero... agora que? O GPS dirixe máis ou menos ata o punto no que está o tesouro pero, unha vez alí... onde pode estar!? :D Pois se o camiño foi divertido, o que veu a partir deste momento foi de risa: non quedou un lugar sen revisar: ocos, herbas, paredes, ramas de árbores... Se ata fun mirar debaixo das pedras! Un tesouro ben vale remexelo todo!







Pero, e se non aparece? Calma! A resposta está no móbil, porque cada tesouro ten a súa historia e a súa pista para atopalo. Esta era a bonita historia (e a pista) que rodeaba ao meu:



Credes que logrei atopalo...?
Só hai unha forma de sabelo! Buscádeo vós mesmos!
Se o atopei, o meu nome e a miña tiza amarela estarán alí dentro.

E se non vos queda a man, buscade outro, pero probade Geocaching. 
Porque o importante non é o tesouro en si, senón todo o bo que un sente ao buscalo.

Comentarios

  1. Pois eu apúntome á búsqueda de tesouros! Unha app moi chula e divertida! :-)
    E que tesouro tamèn voltar a compartir moedas! Xa se botaba de menos!

    ResponderEliminar
  2. Silvia Morgade2/5/15

    Metéchesme moitas ganas de baixar a aplicación! Polo menos, entre tantas apps inútiles que hai agora, algunha ten o seu mérito. Fixo que te sentiches coma un meniño buscando os agasallos pola casa o día de Reis. Vou a ver se atopo o tesouro eu tamén. Porque non probar? Nunca está demais volver a ser pequeno ;)
    Un saúdo, Miguel!

    ResponderEliminar
  3. É moi moi divertido! Estou seguro de que o ides pasar en grande!
    Non deixedes de contarnos despois como foi a experiencia!
    Abrazos!

    ResponderEliminar
  4. Sara Paloma7/5/15

    Ten pinta de ser moi entretido, igual animome a búsqueda do tesouro

    ResponderEliminar
  5. Non o dudes Sara! En canto baixes a aplicación, descubrirás que hai uns cantos Geocaching escondidos moi preto do lugar onde estás! Os tesouros están só para os que teñen o valor de saír a buscalos. Ánimo!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!