iDiot. iDiotízate!

Estamos idiotizándonos que mete medo. E autoenganámonos dicindo que non. Pero a tecnoloxía está a volvernos a todos tan estúpidos e dependentes, que o día que nos falle seremos completamente inútiles e infelices. Xa pasamos máis tempo diante das pantallas que fóra delas. Especialmente ante as pantallas dos smartphones. E esa estúpida dependencia é a que, con moita intelixencia e retranca, nos ensina a ácida curtametraxe "iDiots". Catro minutos gloriosos, para denunciar unha sociedade escravizada pola tecnoloxía e os donos do negocio.

Atréveste a verte retratado co teu smartphone?

Clic na imaxe para velo!

Que pasou o pasado fin de semana? Que pasou cando Whatsapp caeu deixando aos seus usuarios de todo o mundo sen servizo durante só unhas horas? Pasou que un pequeno corte no funcionamento dunha aplicación foi unha enorme fonte de cabreo, amargura e insatisfacción para moitos, converténdose rapidamente nunha preocupación a escala mundial (con trending topic e todo iso). Por uns minutos sen unha estúpida aplicación!

Deberíamos baixarnos do carro e pararnos a pensar. Internet e os smartphones son unha ferramenta de comunicación marabillosa, pero só son iso: unha ferramenta. Un medio para axudar nas tarefas do día a día. Se a felicidade da nosa vida depende dunha estúpida aplicación ou dun maldito teléfono, entón é que non a merecemos.

En realidade,
a Vida é iso que pasa mentres ves o Whatsapp.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?

Ler máis

Petos de ánimas: o medo como arma

“ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...

Ler máis

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú. E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...

Ler máis

Moedas para Caronte

Buscar neste blog