Saltar ao contido principal

Poppy Day

Cada día 11 do mes 11, os británicos e países da Commonwealth éncheno todo de papoulas (poppies en inglés, amapolas en castelán). É o Remembrance Day: o día para o recordo das vítimas da Gran Guerra. Así que parabéns a Ángel, que o sinalou na clase a pasada semana!



O día 11 de novembro de 1918, Alemaña asinou o armisticio, poñendo fin a aquela cruenta e esperpéntica guerra. Moitos soldados regresaron ás súas terras con papoulas que medraban nos campos nos que loitaran e nos que tiveran que deixar os corpos dos seus compañeiros mortos. Unha flor de cor vermella brillante, que lembraba inevitablemente ao sangue derramado, e que se converteu en símbolo.

Deste entón cada 11 do 11, ás 11 horas, no Reino Unido e demais países da Commonwealth, concédense 2 minutos de silencio en recordo das vítimas daquela guerra e de todas cantas viñeron despois. Ese día, roupas, rúas e cemiterios énchense dunhas curiosas réplicas daquela flor, mentres todos citan polo baixo os terribles versos deixados polo combatente canadense John McRae:

"...Hai poucos días vivíamos, 
sentíamos o amencer,
víamos o brillo do crepúsculo.
Amábamos e éramos amados.
E agora xacemos nos campos de Flandes...
Se faltas á palabra que deches aos que morremos,
non durmiremos, aínda que medren as papoulas
nos campos de Flandes."

Comentarios

  1. Así é. Sorprendida me quedei cando a principios de noviembre empecei a ver a xente con estas flores na solapa. E non unha sola, todo o mundo as leva! De feito, nos monumentos aos caídos (que hai en cada cidade/pueblo por moi pequeno que sexa) coronas de amapolas están presentes todo o ano. Os ingleses non olvidan, eso foi unha das cousas que aprendín deles.

    ResponderEliminar
  2. Si, tamén niso nos gañan. Teñen respecto por este tipo de tradicións históricas. Teño entendido (pero non estou seguro) que alguén ten concedido o monopolio da súa fabricación ou venda, e que os cartos recadados se destinan a necesidades dos veteranos das guerras...

    ResponderEliminar
  3. Pois ahora que o dis, é bastante probable. Polo que vin por aquí, as flores que leva a xente salen de pequenos puestos na calle, a cambio da flor das un donativo. Imagino que eses cartos irán para algunha clase de asociación ou organización dos veteranos de guerra. É o único que che podo decir.

    ResponderEliminar
  4. Grazas C.! Es unha corresponsal de luxo. :)

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d