Saltar ao contido principal

A pomba que loitou na II Guerra Mundial

Hai un mes, un británico deu cos restos dunha pomba mentres reformaba unha cheminea. Debía levar alí tempo, pois apenas quedaban os ósos, pero sorprendeuno ver un pequeno tubo vermello suxeito a unha das patas. Coa curiosidade dun neno nun faiado, o home separou o frasco da extremidade do animal. Despois, abraiado pola descuberta, sostívoo entre as mans, mirándoo desde todas as ópticas posibles. Era cilíndrico, do tamaño aproximado dun dedo. Lembroulle a un daqueles botes nos que se metían os carretes antes de que existise a fotografía dixital. Con xesto nervioso, comezou a desenroscar a tapa. Preguntouse canto tempo tería pasado sen que ninguén abrise aquilo, e sorriu ao descubrir unha sombra branca no interior. Dentro había un pequeno rolo de papel. Quitouno con coidado. Non era moi grande, e ao trasluz deixaba ver algunhas manchas de tinta. Desenvolveuno. 27 grupos de 5 letras. Sen sabelo, Harry (ou como se chame), acababa de recuperar unha mensaxe segreda da II Guerra Mundial. Esta:









O noso amigo inglés non entendeu nin papa (diso se trataba), pero pareceulle interesante. Así que chamou ao goberno, e este aos do Servizo de Intelixencia do Reino Unido. Nin idea. Durante dúas semanas, xogaron aos xeroglíficos sen lograr descifrar que poñía o papel. Ata que o fixeron público, por se algún listo lograba dar coa clave do acertixo... E entón, o listo apareceu. En Canadá, en concreto. Historiador, o tío.

Tardou 17 minutos. O tempo que lle levou ir desde o xornal ata aquel libro antigo que o seu tío-avó trouxera da guerra: Libro de Observadores Aéreos do Real Corpo Aéreo Británico, para aplicar as claves que contiña á mensaxe da nosa pomba:

"Golpear a los panzers de Jerry aquí.
Tropas, carros armados, baterías, ingenieros, aquí."

Asinado polo británico Sarxento Scott, de 27 anos, desde Normandía (Francia), o día 6 de xuño de 1944, ás 15.26 horas. O Día D. O día do Desembarco de Normandía. O sarxento foi listo. Avisaba así aos seus mandos da situación das tropas alemanas. Información urxente e top secret, que enviou por dúas pombas distintas (tamén eso di a mensaxe), a modo de certificado. Non sabemos que pasou coa outra. Pero esta, con retraso ou sen el, cumpriu. Valente e leal como unha pomba de guerra...(Noticia orixinal, AQUÍ).

Comentarios

  1. A que si...? E iso que nos falta a versión da protagonista. Se as pombas falasen...

    ResponderEliminar
  2. sandra27/12/12

    É verdade! Se as pombas falasen! Pedazo moeda e historia! Calquera de nós estaríamos "coa curiosidade dun neno nun faiado". :-)

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d