Saltar ao contido principal

A todo trapo

É unha unha vergoña o pouco que sabemos do mar, neste país con miles de quilómetros de costa, cunha tradición pesqueira incuestionable, e na que o marítimo é tan importante. De aí que a inmensa maioría non sepamos o significado de palabras como botavara, sotavento, foque, milla, driza, obenque; pensemos que os veleiros e a posibilidade de navegar son só para os ricos; non saibamos valorar a vela como deporte; ou mesmo consideremos que o pescado é caro. Por isto e tamén polos libros que leo, nos que o mar sempre é promesa de liberdade, aventura e (tamén) perigo, levo anos querendo aprender a navegar en veleiro

E aí estou. De momento levo nove horas de navegación, e hoxe sumareille tres máis. Sempre na ría de Vigo, nun veleiro de seis metros, e acompañado por un monitor, que me ensina o vocabulario e a arte de saber cazar os ventos, e de facer maniobras a toda trapo (nunca mellor dito) para que o barco non perda velocidade. Como non teño onde poñer a cámara, a gravación vai entre manobra e manobra, co barco escorado e navegando cuns nove ou dez nudos de vento. A Julio, exalumno do Rosal e que lle dá de medo á vela lixeira, isto vaille saber a moi pouco, pero de momento son as únicas imaxes das que dispoño para compartir aquí. Animádesvos?



Comentarios

  1. eu vou..pro co neumático ó lado!!mlp

    ResponderEliminar
  2. cristina garcía queijo2/9/11

    Pois po próximo vran conta con catro tripulantes!!!!

    ResponderEliminar
  3. O número xusto para as maniobras. Ide facende brazo!

    ResponderEliminar
  4. cristina garcía queijo2/9/11

    Remade vós, eu vou en plan relax!!!

    ResponderEliminar
  5. Cristina García Queijo2/9/11

    Ou o que sexa.... q non tou familiarizada con termos mariños... eu son de SACHO!!!

    ResponderEliminar
  6. Jajaja! Non hai que remar! Pero vale: "aceptamos barco como animal acuático".

    ResponderEliminar
  7. Mónica Pérez Legaspi2/9/11

    Pero ti, de donde sacas o tempo? Cando Fran se entere, conta con outro tripulante! Eu son máis de terra firme, así que eu ocúpome das fotos da partida e da chegada ( que tes que ter desde todas as perspectivas ;-) bicos

    ResponderEliminar
  8. Alégrome! Xa temos reportaxe asegurada, e unha tripulación famenta de mar. Agora só nós faltan dúas cousiñas de nada: o veleiro, e un capitán como dios manda... Mlp encárgase dos salvavidas!

    ResponderEliminar
  9. Sandra5/9/11

    Bueno,se me toca a lotería..eu poño o veleiro,pero coma Mónica eu quedo en terra,axudando coa reportaxe fotográfica,jajaja!!E que mellor capitán,ca ti!!no teu cumpre,que está ó caer...tes asegurada a gorra de capitán!!!jajaja!

    ResponderEliminar
  10. Jeanette16/9/11

    recordas cando che dixemos alba e eu na clase, qe o noso libro poñia(no apartado da pesca)gústalle moito, tiña razón qen escribiu eso, e decias qe non...
    sempre mar e vigo!jeje!
    avisa cando teñas veleiro propio ;)

    ResponderEliminar
  11. Ola Jeanette! Acordo, acordo (e sorrío moito ao acordarme)... Se cambiamos "pesca" pola palabra "mar", quen apuntou iso apuntouno ben.
    Cando teña veleiro aviso! E por suposto, se vos atrevedes, quedades convidados a unha travesía. Como non!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d