Saltar ao contido principal

De illas, soños e tesouros

Hai uns días, nun comentario, pedíanme un libro: "algo para soñar este verán". E acabo de regresar dun bonito soño de apenas duascentas páxinas, asi que... que menos que compartilo.

Moedas ("Doblones"), cofre e mapa procedentes do tesouro rescatado en augas do Atlántico,
ao dicir de certos alumnos meiregos, ao remate da travesía de 2009 (Museo Naval de M.A.)
A primeira vez que o lin tiña doce anos, e atopeino nunha biblioteca pública. O título prometía mar, liberdade, illas desertas, amigos contados, perigosas compañas e un formidable tesouro enterrado non sei onde. Imposible non levalo prestado para casa. Así que, durante días, sentinme un intrépido grumete a bordo da miña cama (que chamei Hispaniola), odiei ao canario da veciña coma se fose o temible loro de John Silver, planifiquei a fuga do fortín da miña casa para explorar o que fose que houbera aló fóra, e aprendín, de paso, que os piratas nunca molaron nada, e que en realidade non son máis que deplorables maleantes e uns fillos da gran gruta mariña. E pareceravos mentira, pero aínda conservo como tesouro  a entusiasta ficha de lectura que ese mesmo mes entreguei na escola ao meu mestre de Lingua Española, don José Luís Gallego, quen me regalou para sempre o costume de divertirme lendo.

O meu paso polo libro de Stevenson, en 1989. Na parte de atrás, resumo a novela (regular).
 Hoxe seguría dándolle o sobresaínte.


Medrei con eses recordos. E agora que veño de relelo, vinte e dous anos despois, xuro e perxuro que sigo pensando exactamente o mesmo: Quen me dera ser o pequeno e valente Jim Hawkins para vivir nunha pousada á beira do océano, e que un día entrase pola porta un vello lobo de mar cunha enorme cicatriz cruzándolle o rostro e un gran cofre mariño arrastras. O que daría eu por abrilo a escondidas e atopar no seu interior un manuscrito cun mapa oculto e varias cruces sobre unha illa de misterioso nome. Como me gustaría ter un par de amigos dispostos a fletar un barco para partir e levarme con eles, aínda que a súa tripulación nunca me resultase de fiar. Mataría, en fin, por poder vivir despois todo o demais: a traizón descuberta entre as mazás dun tonel, a brutal tensión nas horas previas ao motín, os cañonazos asubiando sobre as cabezas en plena fuxida, a carreira por entrar no antigo forte antes que os rebeldes,... 

Así que se vos apetece un bo soño de verán antes de que este acabe, enroládevos con Jim e non teñades medo do barco. Iso si, non perdades de vista á tripulación. Porque como diría Conrad, "os barcos son todos bos. O problema son os homes a bordo".

LA ISLA DEL TESORO, de Robert L. Stevenson

Comentarios

  1. Antón22/8/11

    Hai esas faltas de ortografía Miguel!! jajaja, por certo, librazo que te fai viaxar como na propia Hispaniola! Un señor 10.

    ResponderEliminar
  2. Só eran un par de tiles! Pero en fin, aceptamos o agudo comentario.
    0,1 menos por falta!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d