Saltar ao contido principal

La Ola: Podería suceder hoxe?

-La Alemania nazi fue una mierda, ya lo he pillado. 
-Sí, nazis de mierda! Aquí ya no puede volver a pasar algo así...
-Pensáis que en Alemania no sería posible que volviera de nuevo una dictadura, ¿no? 
-De ningún modo, ya hemos aprendido la lección!



Así que Rainer, o profesor, inicia un experimento na clase para demostrar aos seus alumnos que as ditaduras sempre son posibles, incluso hoxe e aquí.  A ver se vos sonan os ingredientes necesarios para que se dea unha ditadura: crise, paro galopante, crecente exclusión social, decepción política, inxustiza social, extremismos en aumento... Este é o caldo de cultivo. Non estamos moi lonxe del, verdade?

Engádaselle Líder, Grupo, Orde, Normas, Disciplina, Símbolos, Violencia, Propaganda, Solidariedade, Entusiasmo e un chisco de Manipulación e Censura do que non é coma eles, e xa o temos...  Que temos? Isto:



E agora, voltemos á pregunta... 
Sería posible unha ditadura hoxe e aquí?
La Ola, Dennis Gansel, 2008.

Comentarios

  1. Imposible esquecer a primeira vez que proxectei esta película na clase. Foi nun 4ºESO, en Meira, cuns alumnos para os que, dalgún modo, sempre seguín (e seguirei) preparando as miñas clases. Mentres a pelí discorría, eu ía escribindo no encerado as características das ditaduras. Ao volverme, vía nas súas caras un espello da evolución da película: do entusiasmo inicial nas facianas (calquera querería estar naquel curso de autocracia), foise pasando á sorpresa de ver como medraba a "ola", ao agobio de verse nun problema cada vez máis grande, ao desexo case implorante de que ninguén fixese unha tolemia, e á mirada atónita e asustada de quen ve un final imposible. Pero un final que non podía ser diferente ao que foi... Todo isto é o que fai grande a esta peli. E hoxe, neste mundo convulso, quizá sexa máis necesario que nunca recordala.

    ResponderEliminar
  2. Nerea 1º BAC6/6/11

    Esta película está moi ben feita!! A xente non se da conta que todo o que pasou pode volver a suceder. Como di o meu profesor de historia (José) o fascismo a simple vista pode resultar atractivo.
    Aproveito para deixarche o enlace dun blog que estamos comezando Marcela, Miriam e eu!
    http://diasdesolechoiva.blogspot.com

    ResponderEliminar
  3. Non hai nada que valore tanto no cine, como a súa capacidade para facernos entender e vivir.
    Sodes unhas valentes! Non agardaba menos.

    ResponderEliminar
  4. Anónimo16/6/11

    Alba(Malva) di...:
    Xa botaba en falta ''La Ola'', pero sabía que tarde ou cedo aparecería por aquí! A verdade é que foi unha película que penso que nos marcou a todos, a min en especial. Doutra maneira non entenderiamos mellor todo o que arrodea a un réxime autoritario coma o que se amosa no filme.
    O sentimento de culpabilidade do profesor Rainer,penso eu, extrapólase ao espectador de tal maneira...
    segundo o meu parecer unha película desas que se precisan para educar a este mundo...

    ResponderEliminar
  5. Botábate en falta, Malva, surfeando esta "ola"! Lémbrome que a cara de Rainer, ao final da peli, deixou a moitos coa dúbida de que é o que estaría pensando exactamente nese momento...

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d