Saltar ao contido principal

Creatividad a cartelazos

"Vuelvo en cinco minutos". ¿Cuántas veces hemos visto este típico mensaje en la puerta de un comercio? Seguro que varias. Pero, ¿cuántas de esas ocasiones han logrado que quisiéramos volver a leerlo, que descubriéramos cada palabra con una incrédula sonrisa, o que deseásemos clavarnos en la misma puerta a la espera (o no) del tendero más original del mundo?

Probablemente este es el cartel de este tipo más creativo y bonito que hayáis visto.

Vía


María José decía a menudo que si algún día tuviera una tienda, le encantaría colgar este cuento en la puerta. El cuento era suyo, así que sólo faltaba la tienda... Y la tuvo! El brevísimo y original microrrelato llevaba un mes allí, hasta que alguien lo fotografió y compartió en una conocidad red social. A partir de ahí se fue extendiendo entre el asombro de todos hasta llegar a las páginas de los periódicos. Se trata de la librería sevillana "Casa Tomada", y me la apunto sin duda (por méritos) para pasarme raudo por ella el día que visite la ciudad. 

Este cartel sirve también para explicar lo mucho que urge lo creativo en muchos ámbitos del mundo en que vivimos. Por ejemplo en la educación, donde la creatividad tendría que entrar como un tornado por las ventanas para removerlo casi todo y aprovechar precisamente esa cualidad con la que todos los niños venimos de serie (hasta que la escuela nos la mata). También las empresas buscan cada vez con mayor ahínco personas creativas, porque son estas las que tienen la capacidad de crear ideas o productos originales e inesperados, y por lo tanto de hacer que la empresa innove o se diferencie. Y hasta la misma vida es un cúmulo de retos que precisan de soluciones originales para enfrentarla mejor, de manera más divertida o con mayores posibilidades de éxito. Por eso, lo tengo claro, a mí también me gustaría haber tenido la idea de salir corriendo a pedir la mano de Rosaura.

La creatividad es la capacidad de crear algo original e inesperado.
Pero por si esto no os anima o refuerza en la idea de que debemos ser creativos,
aquí van algunas de las frases más elocuentes al respecto:

Un adulto creativo es un niño que ha sobrevivido.
La forma más elevada de inteligencia consiste en pensar de manera creativa. 
La creatividad es inteligencia divirtiéndose.
Nuestro pasado es el enemigo número uno de la innovación.
La innovación es lo que distingue a un líder de los demás.
Innovar es una actividad de riesgo, pero el principal riesgo es no practicarla.

Comentarios

  1. Mi profesora de creatividad dice algo parecido a: "la creatividad existe como fin para resolver un problema", pero entre todas las definiciones que he visto hasta ahora, escogería esta sin duda alguna.
    Bonita historia Miguel, me la apunto!

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Gracias Marta, me alegra mucho que te haya gustado! Me acordé de ti cuando supe de ella! La autora de este cartel también sería una buena profesora para una materia como esa que tienes: Creatividad. Hay quien dice que un adulto creativo es un niño que ha sobrevivido... No dejéis nunca que nos lo arrebaten!

      Eliminar
  2. Me encanta la parte en la que nombras que la creatividad debería de entrar principalmente por la educación, ya que es la mejor norma de que nosotros, los jóvenes, aprendamos de forma que nos guste. Un claro ejemplo es la forma en la que implantas las clases Miguel.

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Os novos e os non tan novos, Noé. A todos nos gustaría aprender dunha maneira orixinal, intelixente e divertida. A min tamén: como alumno que fun (e son, porque son tempos nos que se pode aprender durante toda a vida) e tamén como profesor (porque o que menos me gusta é que os meus alumnos teñan que pagar a peaxe do aburrimento para aprender). Por suposto, ser creativo é difícil e hai moitos días nos que non logro selo. Pero con comentarios como os vosos, cando vos sentides contentos coas clases, a verdade é que renovo ánimos a tope. Moitas grazas! Hai unha viñeta que me gusta moito dun educador e debuxante italiano que se chama Francesco Tonucci; nela, dous alumnos falan nunha clase, e unha dille ao outro: "Eu creo que se podería aprender sen ter que odiar o que estudamos".

      Aquí, máis viñetas de Tonucci sobre como os nenos ven a educación:
      http://moedasparacaronte.blogspot.com.es/2014/02/tonucci-escola-con-ollos-de-neno.html

      Eliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!