Saltar ao contido principal

Camino a la escuela

Nunca hablo aquí de películas que están en cartelera, pero esta va a ser una excepción. Porque lo merece de veras. Cuando veáis el cartel (o el tráiler, clicando en él) estoy seguro de que sabréis por qué.



Camino a la escuela es la historia real de cuatro niños en distintas partes del mundo y la odisea que día a día tienen que afrontar para poder ir a clase, con sólo entre 6 y 11 años. Sin embargo, para ellos no existe penuria ni drama frente a la posibilidad, por difícil que sea, de poder ir a la escuela.

Está Jackson, un niño keniata que recorre con su hermana pequeña 15 quilómetros diarios. Lo hacen a pie, atravesando la sabana africana, parándose para cambiar su itinerario si los elefantes, a los que tienen auténtico pavor, están ese día en su camino. En algunos tramos lo hacen corriendo, con su mochila y su garrafa de agua, para poder llegar a tiempo a la escuela.

Secuencia extraída del tráiler oficial de la película, al igual que las tres siguientes
O Zahira, una niña marroquí que recorre 22 quilómetros cada lunes, pero que tiene dos motivos para pensar que es una niña con suerte. La primera, que su padre sí quiere que vaya al colegio, a diferencia de muchos otros; y la segunda, que en su escuela le dejan una habitación para quedarse cada semana hasta el viernes.



Carlos recorre 18 quilómetros a caballo en la Patagonia. Lleva con él una hermana tan pequeña que apenas puede agarrarse con sus manos.



Y por último, está Samuel, un niño que no puede andar. ¿Que como hace el camino a la escuela? Sobre una silla de ruedas hecha añicos, y junto a sus dos hermanos pequeños. El más alto va delante para tirar de la silla, y el más pequeño va detrás para poder empujarla. Así, durante 4 quilómetros hechos para cualquier cosa menos para que una silla de ruedas transite por ellos.



¿Y sabéis por qué lo hacen, por qué les compensa? ¿Sabéis por qué es tan importante o de dónde sacan fuerzas para hacer un camino así? Pensadlo un momento. Imaginaos un minuto en su lugar. Y obtengáis o no la respuesta, no lo dudéis: id a verla. Porque al final del trayecto, donde sus compañeros y sus profesores los esperan, todos y cada uno de ellos explican con claridad por qué la escuela no es una carga, sino una oportunidad que no se puede dejar escapar.

No la dejéis escapar. :)
Clic AQUÍ o en el cartel para ver el tráiler

Comentarios

  1. E por se non vos sae como moeda suxerida, aquí rescato esta historia, con vídeo incluído, doutros nenos con odiseas similares. Agora que pasaron case 2 anos desde que a compartimos no blog, chámame a atención que o título que elixira se pareza tanto ao da película: "De camiño a clase"
    http://moedasparacaronte.blogspot.com.es/2012/04/outro-dia-clase.html

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!