Saltar ao contido principal

Concurso Galicia en Foto (I)

Pregúntanme algunhas amigas e amigos en Instagram onde está isto... E eu non o penso dicir! Pero non por malicia, senón porque así creamos xuntos o I Concurso Galicia en Foto.

Gaña quen adiviñe o nome do lugar no que botei esta foto e da vila aló abaixo.
(Errar non penaliza!)


E hai premio: un saco de bombóns! (prometido)
Se isto funciona, prometo segunda edición e un premio de cine!

PUBLICAREI O GAÑADOR AQUÍ ÁS 23.00 HORAS DO VENRES 5

MOI BEN!!! SODES UNS CRACS!
O lugar é o incrible miradoiro do Cortelliño, na Serra da Groba, 
e o que se ve aló abaixo é o porto de Baiona, Praia América, a península de Monteferro,
as Illas Cíes e, ao outro lado da ría, o Morrazo rematando en Cabo Home.
Un sitio IMPRESIONANTE
con paisaxe, natureza, petróglifos e idóneo para tirarse en parapente!

AO HABER TANTOS ACERTANTES, DECIDÍN O GAÑADOR POR SORTEO.
CREO QUE TODOS CONFIADES EN MIN. ASÍ QUE...
O GAÑADOR OU GAÑADORA É... 

TA-CHÁN!


SARA!!! MOITOS PARABÉNS!!!
O MARTES TERÁS O TEU SACO!
SACAZO DE BOMBÓNS!

GRAZAS A TODOS!
E PREPARÁDEVOS PARA A PRÓXIMA EDICIÓN, AXIÑA!
VAI SER A VOSA!

Comentarios

  1. Sindo Bargiela.5/12/14

    Ola Miguel, fantástico concurso. A vila do fondo é o concello de Nigrán, praia América e Panxón. Onde sacaches a foto xa é outro conto, pero pode ser na serra do Galiñeiro??.
    Parabéns pola idea.

    ResponderEliminar
  2. Sindo Bargiela.5/12/14

    Máis ben dende o alto da Groba, en Baiona.

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Creo que es el monte da Groba y el sitio el que se retrata es Baiona

      Eliminar
  3. Daisy F.5/12/14

    Son Daisy, o Pobo que se ve é Gaifar (Nigran), é sacada dende o parque natural de sabarís

    ResponderEliminar
  4. A foto está tomada dende a Serra da Groba concretamente no mirador do Cortelliño e nela se aprecia: Praia América, Nigran Mote Ferro, Illas Cíes e ao fondo pódese contemplar Cabo Home na península do Morrazo.
    Saúdos Yaiza

    ResponderEliminar
  5. Anónimo5/12/14

    Hola, son Ander e a foto creo que está tomada dende a Serra da Grova, e o pobo do fondo é Nigran.

    ResponderEliminar
  6. Natalia5/12/14

    Ola Miguel Abraira! Carolina e eu pensamos que é dende a Serra da Groba e facendo as nosas investigacións, concretamente no Cortelliño e dende alí pódese apreciar as Illas Cíes, Monte Ferro e Lourido. Biquiños de parte das dúas

    ResponderEliminar
  7. Jéssica5/12/14

    Hola, son Jéssica e creo que a foto está sacanda dende o Monte Grova e mírase Nigrán, Baiona, Patos, Ramallosa e Sabarís.

    ResponderEliminar
  8. Sara Paloma 2ºESO-A5/12/14

    Eu penso que é o monte Da Groba dende onde tomaches a foto e mais concretamente dende o Mirador do Cortelliño e pode verse Nigrán, Baiona e as Illas Ons e Cies.

    ResponderEliminar
  9. Anónimo5/12/14

    Ola, son Carmen! Esa foto está quitada dende o alto da Serra da Groba! Nela pódense ver os concellos de Baiona, Nigrán, Moaña, Cangas e Vigo; as rías de Baiona e Vigo; as illas Cíes e as Estelas; e ao fondo Cabo Home.
    Un saúdo!

    ResponderEliminar
  10. Sara Paloma 2ºESO-A5/12/14

    ¡Moitas grazas a ti!

    ResponderEliminar
  11. Que gozada. Unha vez máis, Caronte somos todos. Grazas Sindo, Natalia, Carolina, Daisy, Carmen, Yaiza, Nico, Ander, Jessica e por suposto Sara, por responder con ilusión e ser cómplices para xogar xuntos. E tamén a todos os que, sen atrevervos a dicir un nome, vos pasastes para ver a foto. Por favor, non deixedes por nada do mundo de ir a ver este lugar, que está case no Alto da Groba, a uns 10 quilómetros de Baiona, e que é unha auténtica pasada. Cando cheguedes sentiredes ganas de berrar, de botar fotos, de despegar cun parapente ou simplemente de sentarvos a mirar e escoitar en silencio. Acordádevos de Caronte, cando esteades alí!

    A ti, Sara, espérote o próximo martes, no insti, co teu saco de bombóns!
    E desde logo a todos, como houbo xogo, e o pasamos ben, espérovos a vindeira semana, cun fotón desta Galicia de cine que temos... e un premio diferente, e á altura! De cine. :)

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?

Petos de ánimas: o medo como arma

  “ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú.  E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...