Saltar ao contido principal

Son animais

Encántame este pequeno. Gústame como vai preguntando e razoando en voz alta, con total naturalidade. Poñendo en cuestión, coa lóxica implacable dos nenos, a forma de ver e facer dos adultos con respecto aos animais. Gústame o amor co que lle fala súa nai, a paciencia que esta amosa ao escoitalo, e incluso as mentiras piadosas coas que lle responde... Pero o que máis me gusta de todo, é o modo sinxelo co que el logra conmovela, ata que por fin se dá conta de que acaba de dicir algo lindo... 


Levaba moito tempo dando voltas á posibilidade de ensinarvos un estremecedor documental sobre a industria cárnica, no que se denuncia con pelos e sinais o trato infame, vergoñento e brutal que reciben os animais que nos levamos ao prato. Vin nel imaxes que me repugnan, e de feito apenas logrei pasar do primeiro minuto. Hoxe sei que nunca o veremos aquí. Para que? Se un neno intelixente e sensible pode explicalo así de claro...


Sorte, pequeno...
Na vida, e na loita por facernos mellores.

Comentarios

  1. Xurxo4/6/13

    Comparto a tua empatia e a emoción da nai.
    Un reconciliase coa raza human o ver ou escoitar exemplos así. :-)

    ResponderEliminar
  2. Totalmente de acordo, Xurxo!
    Proba a ver o vídeo nun día ou momento malo... cámbiache a cara!

    ResponderEliminar
  3. Sandra5/6/13

    Lindo pequeno, lindo o que di, lindo como razoa. Emocioneime coma a súa nai, que ten que estar máis que orgullosa de ter este fillo que con tan poucos anos demostra respeto, sensibilidade e agarimo aos animais. Como di: " os animais hai que coidalos, non comelos" e " eu non quero que morran , quero velos de pé, feliz". Este pequeno, a min tamén me tocou o corazón.

    ResponderEliminar
  4. marisa7/6/13

    Pois sí...escoitei e vin este vídeo mais de unha vez porque me emociona que un neno tan pequeno teña eses sentimentos hacia os animais, ¡cantos adultos teríamos que aprender de él!Incluso eu que xa como pouca carne tou pensando en deixar de facelo porque se realmente o penso non me quedan gañas. ¡¡¡Grande este pequeno!!!

    ResponderEliminar
  5. Seguramente todos os nenos pensan así... ata que a cultura na que medramos nos aparta desa forma de pensar.

    Pero o mérito deste neno está no modo natural e inocente de desarmarnos e sinalarnos con toda dureza. "Que estades facendo?" "Por que?" "Como podedes?" "É que non vos dades conta?"...

    E nos conmove... porque sabemos que leva razón. Sabemos.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d