Saltar ao contido principal

Quen son aquí os "animais"?

A canga ou traba é un pau de máis de medio metro que se prende a unha pata, para que os cabalos que se deixan no monte non poidan trotar nin moverse libremente. É tradición que vén de antigo, pero non todas as tradicións nos fan mellores nin merecen pervivir. Algunhas convértenos nun país de cafres e analfabetos. E esta é unha delas... Quen son aquí os "animais"? Clic na imaxe, para ver vídeo.



Se vemos algo así, debemos denuncialo chamando ao SEPRONA da Garda Civil, pois esta é unha forma de maltrato animal, prohibida e perseguida. Pero se vos parece importante unirvos desde xa a esta loita, todos podemos sumarnos, asinando AQUÍ. 
Etiquetas:

Comentarios

  1. Sandra5/4/13

    Hai "tradicións" que deberían estar erradicadas fai moito tempo ou mellor dito que nunca deberon existir. Alégrome de que por fin, se faga algo para acabar con esta barbaridade e con este maltrato animal. A ver se vamos entendendo que os animais sufren e sinten coma nós e que merecen ser tratados con respeto, dignidade e agarimo. Parece ser que en Lugo, nestes días xa multaron a varia xente e liberaron a varios cabalos desta tortura. Eu vou asinar agora mesmo para loitar e axudar a que esta situación se solucione canto antes.

    ResponderEliminar
  2. marisa7/4/13

    Sí, eu tamén sinto moita ledicia de que por fin algo se esté movendo en relación con estes feitos, eu tamén asinei e espero que o faga moita mais xente a ver se entre todos logramos erradicar de unha vez por todas estas torturas, tamén son das que penso que tiñan que estar os donos uns cantos días con eses cepos nos seus pés a ver se así se daban conta do dano que fan, e éste podo decir que é un dos pensamentos mais suaves que teño.

    ResponderEliminar
  3. Miguel Abraira7/4/13

    Carafio, que guerreiras! Dábades unha boa tripulación para o "Rainbow Warrior"!

    ResponderEliminar
  4. Miguel Abraira12/4/13

    Conseguido!
    Máis de 40.000 sinaturas serviron para apoiar esta semana no Parlamento de Galicia unha proposta de medidas urxentes contra o maltrato aos cabalos. O parlamento votou a favor. Un exemplo de que a cidadanía, se quere, pode gobernar de verdade.

    Que enormes e imparables dunas se poden erguer arrimando un simple grao de area... Se puxeches o teu... Noraboa!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?
47 comentarios
Ler máis

Petos de ánimas: o medo como arma

  “ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...
Publicar un comentario
Ler máis

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú.  E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...
2 comentarios
Ler máis