Saltar ao contido principal

Sopa de Plástico

Hai unha inmensa illa de plástico, do tamaño de Estados Unidos, xirando no medio do océano Pacífico, incansable, ao compás das correntes. Os científicos chámana Sopa de Plástico, polo difícil de vela incluso con satélites, ao estar formada por billóns de cachiños de apenas 4 milímetros.

Pero o que si se ve son as terribles consecuencias: nos mares, na costa e en toda a cadea alimentaria. Especialmente preto da enorme Sopa. Por cada medio quilo de plancton, do que se alimentan miles de especies mariñas, atópanse tres! de plástico. O vídeo, rodado nas illas Midway, entre América e Asia, é espeluznante. Tan preocupante e revelador como navegar un rato pola web El plástico mata


Segundo a ONU, máis dun millón de aves mariñas e cen mil mamíferos morren cada ano ao confundir as partículas de plástico co seu alimento habitual. Tamén o 40% dos poliños de albatros das illas Midway. Todo ese plástico nunca se desintegra. Xa estamos coméndoo... e non merecemos outra cousa. 

Comentarios

  1. Sandra8/3/13

    Horrible. Unhas imaxes moi duras pero que todos debemos coñecer. Soño con que algún día todo o mundo coide e respete a natureza, os animais. Sei que somos moitos os que loitamos e desexamos esto, así que ogallá este soño se vexa máis cedo que tarde cumprido.

    ResponderEliminar
  2. Teño poucas esperanzas...
    Pero seguramente se conseguirá cando nós mesmo esteamos coma eses albatros, co estómago cheo do plástico que xa estamos empezando a inxerir na carne dos peixes que nos comemos.

    Estase intentando recadar fondos para construír barcos que poidan limpar a Sopa de Plástico do Pacífico. Pero... aínda que funcione, o problema non está alí. O problema está en nós.

    Cantos envases de plástico tirasteis ao "lixo" hoxe?

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

Crónica dunha viaxe anunciada

Os de 3º B xa o sabedes . Temos data para unha excursión de tooooodo o día. Non direi nada, so unhas pistas... Imaxes do que nos agarda . Partimos?

Petos de ánimas: o medo como arma

  “ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...

Don Carnal e Dona Coresma: 2019 vs 2021

É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú.  E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...