Braveheart gañou 5 Oscars en 1995, entre eles o de mellor película e mellor director. No século XIV, William Wallace subsiste nunha aldea de Escocia, baixo os abusivos tributos nobiliares e as inxustas leis impostas polos ingleses. Nun momento da película, preto do inicio, amósasenos o exemplo do dereito de pernada. Por este dereito, algúns señores reservábanse a oportunidade de xacer durante unha noite con calquera muller que casase no seu feudo. Dese modo, a liberdade dos servos e a honra da muller eran violentadas a converterse nunha pertenza máis do señor. Nesta secuencia, vese como ela detén ao marido para evitar que o maten cando este pretende negarse a que o rei cobre ese dereito. Braveheart e a súa moza obsérvano todo na distancia, preocupados por que algún día lles poida pasar a eles. Non saben que a vida lles reserva un futuro máis perverso. Podedes ver a secuencia que vos comento facendo clic no cartel.
Non está probado que o rei inglés (señor das terras nas que vivía Wallace) utilizase o dereito de pernada na realidade histórica, pero na película emprégase para deixar ás claras, dunha maneira clara e contundente, o poder abusivo e inhumano dos estamentos privilexiados. Un panorama similar ao que predominaba en Europa antes das grandes transformacións iniciadas no XVIII. Tamén para iso pode valervos esta película. Unha historia épica, con base nun personaxe real, e contada ás veces dun xeito espectacular. Como o seu final. Para ver o trailer, clic AQUÍ.
Non está probado que o rei inglés (señor das terras nas que vivía Wallace) utilizase o dereito de pernada na realidade histórica, pero na película emprégase para deixar ás claras, dunha maneira clara e contundente, o poder abusivo e inhumano dos estamentos privilexiados. Un panorama similar ao que predominaba en Europa antes das grandes transformacións iniciadas no XVIII. Tamén para iso pode valervos esta película. Unha historia épica, con base nun personaxe real, e contada ás veces dun xeito espectacular. Como o seu final. Para ver o trailer, clic AQUÍ.
Non sei porque salto con isto, pero ao ver esta entrada recordín 'Gladiator'.
ResponderEliminarEsa película que nos mandaron ver en 2º.
Gran película.
Pois non sei David. Se cadra porque as dúas son películas épicas, de carácter histórico, nas que alguén que non quería selo é empurrado pola inxustiza da vida a converterse nun heroe. Por certo, as dúas con bandas sonoras á altura e absolutamente memorables.
ResponderEliminarThe Battle of Stirling, creo que é un bo exemplo da épica BSO de Braveheart. Dan ganas de coller a espada e botar a correr atrás dos ingleses...
http://www.youtube.com/watch?v=OrjyURHc2K4
E que unha persoa que quere ser un hereo non e realmente un heroe. Un heroe de verdad e alguien que o fai por axudar ou por obligacion non por levar meritos. Ou eso penso eu
ResponderEliminarOu por restablecer a honra, sen pretender gloria algunha.
ResponderEliminarEstou de acordo Almudena. A min paréceme que detrás dun heroe, case sempre hai unha traxedia... Creo que por iso mesmo prefiro a Héctor antes que a Aquiles.
Quen non viu Braveheart?! tamén lin un libro: "La catedral del mar", no que narran este "dereito de pernada".
ResponderEliminarO que dis ti Miguel, poder abusivo e inhumano, horrible!
Non lin o libro Sandra, pero estiven na igrexa de Santa María del Mar, en Barcelona, que é protagonista esencial da novela. Visita recomendada!
ResponderEliminar