Saltar ao contido principal

Braveheart, e o dereito de pernada

Braveheart gañou 5 Oscars en 1995, entre eles o de mellor película e mellor director. No século XIV, William Wallace subsiste nunha aldea de Escocia, baixo os abusivos tributos nobiliares e as inxustas leis impostas polos ingleses. Nun momento da película, preto do inicio, amósasenos o exemplo do dereito de pernada. Por este dereito, algúns señores reservábanse a oportunidade de xacer durante unha noite con calquera muller que casase no seu feudo. Dese modo, a liberdade dos servos e a honra da muller eran violentadas a converterse nunha pertenza máis do señor. Nesta secuencia, vese como ela detén ao marido para evitar que o maten cando este pretende negarse a que o rei cobre ese dereito. Braveheart e a súa moza obsérvano todo na distancia, preocupados por que algún día lles poida pasar a eles. Non saben que a vida lles reserva un futuro máis perverso. Podedes ver a secuencia que vos comento facendo clic no cartel.


Non está probado que o rei inglés (señor das terras nas que vivía Wallace) utilizase o dereito de pernada na realidade histórica, pero na película emprégase para deixar ás claras, dunha maneira clara e contundente, o poder abusivo e inhumano dos estamentos privilexiados. Un panorama similar ao que predominaba en Europa antes das grandes transformacións iniciadas no XVIII. Tamén para iso pode valervos esta película. Unha historia épica, con base nun personaxe real, e contada ás veces dun xeito espectacular. Como o seu final. Para ver o trailer, clic AQUÍ.

Comentarios

  1. David.6/10/12

    Non sei porque salto con isto, pero ao ver esta entrada recordín 'Gladiator'.
    Esa película que nos mandaron ver en 2º.
    Gran película.

    ResponderEliminar
  2. Pois non sei David. Se cadra porque as dúas son películas épicas, de carácter histórico, nas que alguén que non quería selo é empurrado pola inxustiza da vida a converterse nun heroe. Por certo, as dúas con bandas sonoras á altura e absolutamente memorables.

    The Battle of Stirling, creo que é un bo exemplo da épica BSO de Braveheart. Dan ganas de coller a espada e botar a correr atrás dos ingleses...
    http://www.youtube.com/watch?v=OrjyURHc2K4

    ResponderEliminar
  3. Almudena6/10/12

    E que unha persoa que quere ser un hereo non e realmente un heroe. Un heroe de verdad e alguien que o fai por axudar ou por obligacion non por levar meritos. Ou eso penso eu

    ResponderEliminar
  4. Ou por restablecer a honra, sen pretender gloria algunha.

    Estou de acordo Almudena. A min paréceme que detrás dun heroe, case sempre hai unha traxedia... Creo que por iso mesmo prefiro a Héctor antes que a Aquiles.

    ResponderEliminar
  5. Sandra8/10/12

    Quen non viu Braveheart?! tamén lin un libro: "La catedral del mar", no que narran este "dereito de pernada".
    O que dis ti Miguel, poder abusivo e inhumano, horrible!

    ResponderEliminar
  6. Non lin o libro Sandra, pero estiven na igrexa de Santa María del Mar, en Barcelona, que é protagonista esencial da novela. Visita recomendada!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d