Saltar ao contido principal

Cousas moi serias

Hai cousas tan graves e serias na vida, que so podemos soportalas de dúas formasA primeira: con humor. Humor irónico, hábil e ácido, que equivale á máis mordaz e intelixente das críticas.


E a segunda: con compromiso. Reaccionando como cidadáns críticos e intelixentes, que non tragan sen máis, e dispostos a defender os nosos dereitos. Especialmente aqueles que contribúen a facernos máis libres como persoas, e a mellorarnos como sociedade. Falo de Educación.

Exemplo de compromiso é o que pasou hai so dous días. Compañeiros vosos, meus e tamén pais de alumnos, decidiron pecharse no instituto (Santo Tomé, Vigo) e pasar toda a noite nel, en protesta contra os gravísimos recortes xa feitos e por vir na educación pública. Pareceume unha forma orixinal, chamativa, valente e dignísima de comprometerse e de loitar por unha educación pública de calidade. Un dereito que vós e máis eu tivemos grazas aos que nos precederon, que ten un incalculable valor para o desenvolvemento dun país e que agora nos corresponde defender a todos. E como os desertos se fan con graos de area, aquí vai este. A ver se facemos unha boa duna.

Comentarios

  1. Sandra24/5/12

    Qué crack José Mota!! e non se darán por aludidos os políticos...??!!!! porque recortes en ensinanza parece que os tiveron eles de pequenos, (onde non hai non se pode pedir...).
    É triste que valoren tan pouco algo tan importante e primordial coma a ensinanza e a sanidade, moi triste...Mentres eles seguen cos seus cartos a rebosar no peto, nos bancos ,coches, casas, pensión vitalicias, etc etc. Unha vergoña!!

    ResponderEliminar
  2. O de darse por aludidos non é deporte habitual dos que mandan. Se o fose, caería algunha dimisión de cando en vez, e xa non lembro nin a última.

    Pero bueno, aquí estamos nós para, como mínimo, dicirlles non a aquelo que non nos gusta.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!