Saltar ao contido principal

"Prepárense para o impacto"

Lembrádesvos deste avión? Era o 15 de xaneiro de 2009, e nós estábamos en clase cando un piloto en apuros logrou pousar un enorme avión sobre as xeadas augas do río Hudson. Clic para ver!


Ese día, un avión de pasaxeiros que partira de Nova Iork tivo que xogarse o todo polo todo intentando amerizar sobre o enorme río Hudson. Acababan de despegar tan só había tres minutos. Pero de repente o avión empezou a vibrar (clac-clac-clac-clac...), comezou a aliñarse lentamente co curso do río, apagáronse os motores e, no abismo do silencio que quedou e coa nada baixo os pes, o piloto pronunciou por megafonía as catro palabras que nunca pensamos que teremos que escoitar na vida: "Prepárense para o impacto"

Sobre o que puideron pensar os que a esas horas (tres da tarde) navegaban, a vela ou motor, apaciblemente por esas augas, nada sei; pero imaxinade o que neses momentos puideron vivir os que ían aló dentro pechados, sen unha pista de aterraxe á vista, sabendo que descendían cara a morte e sen máis ruído que o do vento e a auga impactando furiosos contra a fuselaxe do avión. Pero houbo sorte: o piloto bordouno, e non morreu nin unha soa das 155 persoas que ían a bordo. 

E ese día, nese mesmo avión, durante eses mesmos segundos, Ric Elias aprendeu para sempre as tres cousas que todos deberíamos saber para ver e vivir do xeito adecuado a nosa vida. E sóbranlle tres minutos para contalo. Para contalo ben. Que non se nos olvide:

Comentarios

  1. elvira14/12/11

    Que medo e que experiencia tan brutal!

    ResponderEliminar
  2. Desde logo, Elvira.
    A min xa me resulta difícil imaxinar o que puido ser estar alí, e ver ese pedazo de bicho baixar en silencio cara o río, para canto máis dar imaxinado o que se tivo que vivir, sentir e sufrir aló dentro.
    Supoño que moitos non durmiron ese día. Do susto... ou de felicidade.

    ResponderEliminar
  3. Eu non oira falar desta historia ou polo menos non me acordaba, pero o outro día vendo El Hormiguero, e vendo como Pablo Motos relataba a historia deste home quedeime moi impactada. Fixome pensar moito a frase coa que acabou o seu discurso: Realmente somos todo o boas persoas que podemos ser?

    ResponderEliminar
  4. Ola Nerea! É certo que esa frase invita a pararse un momento a reflexionar.
    Steve Jobs contaba que el facía cada mañá a mesma pregunta cando se miraba ao espello: ¿Gústame o que vou a facer no día de hoxe? E se a resposta era non durante moitos días seguidos, sabía que tiña que cambiar.

    ResponderEliminar
  5. Sandra19/12/11

    Eu penso que quedo inconsciente do susto!!
    Sempre que nos pasa algo malo, dámonos conta das cousas que verdadeiramente importan, pero moitas veces non as temos en conta no día a día, cando estamos ben, e hai que te-las, porque só así conseguiremos ser mellor persoas e ser máis felices.
    PD: BO NADAL A TOD@S!!!! E FELIZ 2012!!!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d