Hai películas que todos deberiamos ver algunha vez.
Pelis que se xustifican porque che ensinan o máis difícil de vivir: a vida.
Pelis que se agarran á túa memoria, en forma de imaxes, rostros e frases redondas.
"Ahora que he perdido la vista, te veo mejor: veo todo lo que no veía antes"
"El progreso, siempre llega tarde"
"Tarde o temprano llega un momento en que hablar o estar callado es algo parecido"
"Yo ya soy viejo. No quiero oírte; sólo quiero oír hablar de ti"
"Hagas lo que hagas, ámalo. Como amabas la cabina del Paradiso cuando eras niño"
CINEMA PARADISO, de Giuseppe Tornatore
Incrible película! e abarca tantos temas como o amor, a vellez, a xuventude, a amizade, a morte, a censura, o paso do tempo, a paixón polo cine, etc. A parte na que Totó é neno e entabla tanta amizade con Alfredo, é sensacional, ademáis quen non viviu unha situación parecida de neno?.
ResponderEliminarUnha película que axuda a recordar, tanto cousas das que te esquenceras como cousas que quixeches esquencer. Un film que che mostra a vida diante dos teus ollos, cos seus altos e baixos, unha vida da que poder aprender e sacar conclusións para a nosa.
En fin, isto é cine, é arte, é maxia.
O mago Tornatore realizou a súa actuación de maxia e maravillou ao mundo, e claro está que segue a maravillar.
Grandes frases! e sobre todo: "Hagas lo que hagas, ámalo"
E o máis importante de todo GRAN BLOG! Miguel!
Un bo sitio onde aprender e de onde sacar unha gran cultura. Grazas por MOEDAS PARA CARONTE!
"Un film que che mostra a vida diante dos teus ollos, cos seus altos e baixos,...".
ResponderEliminarQue de acordo estou contigo, Denís!
É unha película das cousas que de verdade son importantes. É moi difícil non sentirse identificado con Totó (na nenez, na adolescencia e na idade adulta), ou non ter nostalxia dun Alfredo que saiba axudarnos coa súa luz, coma un faro, cando nos sentimos perdidos neste mar inmenso e imprevisible que é a vida.
A escena final, con Totó nun cine, xa adulto e castigado pola vida, é memorable: pode haber unha homenaxe ao cine máis grande e sentida cá esa?
Grazas, Denís. Pola peli, e polo comentario. Espero que aquí poidamos seguir compartindo outras moitas... moedas para o barqueiro.