Saltar ao contido principal

A vida, en Cinema Paradiso

Hai películas que todos deberiamos ver algunha vez.
Pelis que se xustifican porque che ensinan o máis difícil de vivir: a vida.
Pelis que se agarran á túa memoria, en forma de imaxes, rostros e frases redondas.
Hai películas... E hai CINE en maiúsculas.


"La vida no es como en las películas; es más difícil"
"Ahora que he perdido la vista, te veo mejor: veo todo lo que no veía antes"
"El progreso, siempre llega tarde"
"Tarde o temprano llega un momento en que hablar o estar callado es algo parecido"
"Yo ya soy viejo. No quiero oírte; sólo quiero oír hablar de ti"
"Hagas lo que hagas, ámalo. Como amabas la cabina del Paradiso cuando eras niño"

CINEMA PARADISO, de Giuseppe Tornatore

Comentarios

  1. Incrible película! e abarca tantos temas como o amor, a vellez, a xuventude, a amizade, a morte, a censura, o paso do tempo, a paixón polo cine, etc. A parte na que Totó é neno e entabla tanta amizade con Alfredo, é sensacional, ademáis quen non viviu unha situación parecida de neno?.
    Unha película que axuda a recordar, tanto cousas das que te esquenceras como cousas que quixeches esquencer. Un film que che mostra a vida diante dos teus ollos, cos seus altos e baixos, unha vida da que poder aprender e sacar conclusións para a nosa.
    En fin, isto é cine, é arte, é maxia.
    O mago Tornatore realizou a súa actuación de maxia e maravillou ao mundo, e claro está que segue a maravillar.

    Grandes frases! e sobre todo: "Hagas lo que hagas, ámalo"

    E o máis importante de todo GRAN BLOG! Miguel!
    Un bo sitio onde aprender e de onde sacar unha gran cultura. Grazas por MOEDAS PARA CARONTE!

    ResponderEliminar
  2. "Un film que che mostra a vida diante dos teus ollos, cos seus altos e baixos,...".
    Que de acordo estou contigo, Denís!
    É unha película das cousas que de verdade son importantes. É moi difícil non sentirse identificado con Totó (na nenez, na adolescencia e na idade adulta), ou non ter nostalxia dun Alfredo que saiba axudarnos coa súa luz, coma un faro, cando nos sentimos perdidos neste mar inmenso e imprevisible que é a vida.
    A escena final, con Totó nun cine, xa adulto e castigado pola vida, é memorable: pode haber unha homenaxe ao cine máis grande e sentida cá esa?
    Grazas, Denís. Pola peli, e polo comentario. Espero que aquí poidamos seguir compartindo outras moitas... moedas para o barqueiro.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d