Non é Trafalgar peeeero... Eso sí, en arte non ten nada que envexarlle. menos mal que hai alguén que entende que sgora que somos alumnos preuniversitarios temos outros intereses (dito así moi profesional soa....jaja) PD: a foto de Ryanair foi o mellor no medio de tanta arte...a verdade é que o avión forma parte moi importante da viaxe, si señor!!
Peeero... é unha viaxe á altura, desde logo! O de viaxar en avión é un logro como a copa dun pino!, e seguro que é unha das cousas que imos vivir con máis intensidade (espero que non con excesiva intensidade...). Por certo, cando sería a última vez que unha excursión do Pedregal de Irimia colleu o avión? Seremos os primeiros? Ide pensando as vosas propostas!
Home...a Londres foron en avión ou? fai dous anos... ou fóstedes? dentro de España non creo que a ninguén se lle ocorrese ir en avión...(ata fomos en bus a Valencia, ata a outra punta de España!) creo que vai haber que manter o Nou Camp... xa dicía eu jej Ir en avión é unha experiencia que hai que vivir...e se se vive con demasiada intensidade hai que irse acostumando...jej
Non sabía que iades a Barcelona, cando fostes ou ides? Agardo que o pasedes moi ben, eu fun no Entroido cunha compañeira e pasámolo xenial. Tamén visitamos moita arte (a Sagrada Familia, a casa Batlló, La Pedrera, o Parq Güell, o Palau da Música, por certo,unha beleza) e o que non era arte (as Ramblas, o Mercat das Ramblas, unha cafetería á entrada das Ramblas que era espectacular, se me lembro do seu nome, xa volo indicarei)En fin que o pasamos en grande. Gozade moito da viaxe e portádevos ben cos profes que ben o merecen. Cando menos,igual de ben ca os de 4ºESO en Andorra. Moitos bicos e apertas
Ola Pilar! Pois imos no mellor momento posible: despois de facerse públicos os resultados de selectividade, co traballo rematado. Curiosamente, todos os marabillosos lugares que mencionas van incluídos nos roteiros que xa temos case deseñados para eses días. O Palau da Música queríamos velo en plena actuación, pero aínda non sabemos se será posible. Xa nos dirás o nome desa cafetaría!
“ Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás ” . Eso pon nalgúns coma este. Glups. Coñeces os petos de ánimas?... De noite e, coa única luz dunha vela, a imaxe impresiona. E xuro que non a puxen eu. Este está nun cruce de camiños, sobre unha pilastra. As figuras representan tres almas (unha delas con mitra, polo tanto un bispo) ardendo terrorificamente entre enormes lapas de lume no Purgatorio, cunha pomba (o espírito santo) sobre as súas cabezas. Se un se achega ben, aínda é posible descubrir restos da pintura vermella nas lapas, engadindo unha dose extra e moi truculenta de realismo. Qué demo é esto? E por que hai unha vela aí? Explícoche: Un PETO é unha hucha. Non a ves, pero detrás do cirio da foto hai un oco para depositar moedas nunha caixa baixo chave. Chave que por certo tería o párroco. As ÁNIMAS son as almas. Almas de persoas mortas que, por algún motivo, non poden acceder aínda ao ceo. E aí están, pasándoo mal, penando. E dando pena. O PURGATORIO sería ese espaz...
É curioso. Quería explicar o Carnaval ou Entroido : ese período de excesos permitido pola Igrexa católica para facer máis soportable o que vén despois, a Coresma, un período de corenta e seis días de pouco alimento e moita penintencia, para lembrar o tempo que pasou Xesús no deserto soportando todo tipo de trasnadas de Belcebú. E quería usar para esa explicación este cadro do sempre espectacular pintor flamengo Brueghel o vello . Un auténtico animal . Tanto, que cinco séculos despois, as súas pinturas seguen tendo algo que atrapa, que cautiva. Neste caso, unha táboa que leva por título O combate entre Don Carnal e Dona Coresma . Unha obra moi do estilo El Bosco, con moito detalle, moito caos, moitas persoas, moita actividade, moitos simbolismos deses que che fan abrir os ollos e darían para vinte programas de Cuarto Milenio... Estaba así, con moito zoom, embobado en descubrir cada recuncho da obra, cando de súpeto pensei... pero se isto somos nós. Si, si! Estes somos nós! A ver,...
Non é Trafalgar peeeero...
ResponderEliminarEso sí, en arte non ten nada que envexarlle.
menos mal que hai alguén que entende que sgora que somos alumnos preuniversitarios temos outros intereses (dito así moi profesional soa....jaja)
PD: a foto de Ryanair foi o mellor no medio de tanta arte...a verdade é que o avión forma parte moi importante da viaxe, si señor!!
Peeero... é unha viaxe á altura, desde logo!
ResponderEliminarO de viaxar en avión é un logro como a copa dun pino!, e seguro que é unha das cousas que imos vivir con máis intensidade (espero que non con excesiva intensidade...). Por certo, cando sería a última vez que unha excursión do Pedregal de Irimia colleu o avión? Seremos os primeiros?
Ide pensando as vosas propostas!
Home...a Londres foron en avión ou? fai dous anos... ou fóstedes?
ResponderEliminardentro de España non creo que a ninguén se lle ocorrese ir en avión...(ata fomos en bus a Valencia, ata a outra punta de España!)
creo que vai haber que manter o Nou Camp... xa dicía eu jej
Ir en avión é unha experiencia que hai que vivir...e se se vive con demasiada intensidade hai que irse acostumando...jej
A Londres? Manda truco, e eu pensando que eramos pioneiros.
ResponderEliminarBueno, se toca o Nou Camp, aló imos. Pero que non nos quede sen trotar o resto!
Non sabía que iades a Barcelona, cando fostes ou ides? Agardo que o pasedes moi ben, eu fun no Entroido cunha compañeira e pasámolo xenial. Tamén visitamos moita arte (a Sagrada Familia, a casa Batlló, La Pedrera, o Parq Güell, o Palau da Música, por certo,unha beleza) e o que non era arte (as Ramblas, o Mercat das Ramblas, unha cafetería á entrada das Ramblas que era espectacular, se me lembro do seu nome, xa volo indicarei)En fin que o pasamos en grande.
ResponderEliminarGozade moito da viaxe e portádevos ben cos profes que ben o merecen. Cando menos,igual de ben ca os de 4ºESO en Andorra.
Moitos bicos e apertas
Ola Pilar!
ResponderEliminarPois imos no mellor momento posible: despois de facerse públicos os resultados de selectividade, co traballo rematado.
Curiosamente, todos os marabillosos lugares que mencionas van incluídos nos roteiros que xa temos case deseñados para eses días. O Palau da Música queríamos velo en plena actuación, pero aínda non sabemos se será posible.
Xa nos dirás o nome desa cafetaría!