Saltar ao contido principal

Encoros que doen

Durante a ditadura, Galicia quedou anegada de encoros.
Medio século despois de fuxir das casas coa auga entrando polas portas,
 os veciños da desaparecida aldea de Alberguería seguen vivindo as consecuencias.


Unha triste e fermosa reportaxe de Pedro Prada, rodada en 2007, 
e que podes ver, íntegramente, AQUÍ.

Comentarios

  1. Os pelos de punta,un nudo no estómago,tristeza,decepción,tremendo.Un documental brillante.Os encoros,tremendo engano.
    En Huesca,hai un pobo: Jánovas,con historia parecida,diferencia:nunca se chegou a construir o encoro.Enlaces que falan sobre o tema.
    http://www.pueblos-espana.org/aragon/huesca/janovas/galeria-fotografica/
    http://www.pueblosabandonados.es/2009/07/la-historia-de-janovas.html
    Estiven en Jánovas,fai tres anos,pasei polas súas rúas,vacías de xente,vin as súas casas,derruidas,o colexio,coa pizarra aínda colgada na parede,sen nenos,triste,a igrexa,co seu altar,as súas pinturas.Un pobo deshabitado,triste,sin a súa xente por un encoro que nunca vai existir.Ogallá algún día os veciños de Alberguería,de Jánovas e de tantos outros pobos,recuperen o que e seu,recuperen a ledicia e o encanto do lugar que os viu nacer,medrar.Noraboa por tremendo blog,non deixas de sorprendernos Miguel,es un crack!

    ResponderEliminar
  2. INCRIBLES as fotos e os vídeos sobre Jánovas. Impactante a conclusión á que chegan os que alí viviron: "la gente no vale nada".
    Hai pouco tempo, levei á clase de Xeografía un recorte de prensa sobre a desfeita do río Xallas, en Ézaro, na Costa da Morte. O Xallas é o único río de Europa que desemboca en fervenza directamente no mar. E para premiar semellante atrevemento, seis embalses foron chantados neste río. Esta semana santa achegueime ata alí: o que vin, merece unha entrada propia.
    Así que, SM, a próxima entrada adicareina a este embalse, e vai para ti. Grazas!

    ResponderEliminar
  3. gústame moito o blog, pero o que mais me gustou foi o tema do embalse, a verdade e que me deixou
    un pouco triste, non me gustaría ter que pasar por eso. Quero animarte a que sigas compartindo con todos ese montón de cousas que atopas cada día e que me parecen moi interesantes. Unha aperta

    ResponderEliminar
  4. Nunca sabemos o inxusta que pode ser a vida, ata que nos toca vivir algo que te golpea, e xa non te solta. Desde fóra podemos comprendelo, criticalo ou darlle voz para que non caia no esquecemento. Pero nunca sentilo coma eles. Oxalá coñecer estas Historias, serviran para que non volveran repetirse.
    Grazas polos ánimos, mlp. Valen moito.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!