Saltar ao contido principal

A fotografía da muller migrante... ou da Gran Depresión

Sucedeu ao mesmo tempo que España se mataba a tiros, en 1936. Ao outro lado do charco Estados Unidos vivía a súa Gran Depresión, esa crise económica longuísima que comezou tras o crash da delirante burbulla especulativa de 1929. O caso é que o país estaba tocado, e parte da poboación tocada e afundida. Como Florence Owens, unha muller que, sen pretendelo, ía converterse en icono de toda aquela miseria. Aquel día, tiña 7 fillos e tan só 32 anos... pero na súa mirada estaba toda a pobreza, inxustiza e desilusión do que lle tocou vivir.


Como tantos outros campesiños, a familia da foto perdera as súas terras e granxas véndose obrigados a cruzar o país cara a costa Oeste en busca de traballo. Tras un inverno de penurias comendo só vexetais fríos e algún paxaro, estaban parados porque tiveran que vender dúas rodas da camioneta para comprar alimentos. E nesas apareceu a fotógrafa, Dorothea Lange, quen non estaba alí por casualidade senón contratada polo goberno para facer unha reportaxe acerca das condicións de vida nas zonas rurais do país... Naquel encontro é onde nace o famoso retrato, como parte dunha secuencia completa que, sen ser tan brillante, capta perfectamente a penosa situación na que estaban, baixo un simple cuberto de lona e paus.

Agardaban con outros dous mil campesiños a que os contrataran para recoller chícharos. Pero como a can fraco todo son pulgas, aquel ano a colleita fora mala con ganas e non había traballo para todos. O único que había era pó. Enormes nubes de pó e area que, ante a ausencia de choivas, o vento levantaba do chan extremadamente seco ata tapalo todo.


Vía


Era o Dust Bowl ou Cunco de Area: un impresionante fenómeno meteorolóxico que, derivado da desertización do solo, acabou multiplicando a miseria da crise e as migracións masivas de campesiños cara a costa durante os anos trinta. E vendo a paisaxe, seguramente se entenda mellor a mirada da muller da fotografía.

Así foi a vida de Florence e o campesiñado durante a maldita Gran Depresión. 
Como en "As uvas da ira":
aquela novela, aquela película, aquela Historia.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!