Hai tempo que non recomendo unha peli... salvo en clase. A última foi "El método". Tratábamos de explicar como é o mundo actual a nivel económico: capitalista, globalizado, abonado a crises cíclicas e... voraz, salvaxe, competitivo ata o inhumano. E aí sempre (é inevitable) me vén á mente esta enxeñosa, atrevida e inquietante película:
Sete persoas loitan por un posto de traballo nunha multinacional en Madrid, mentres na rúa escóitanse os berros dunha manifestación antiglobalización. Eles non o saben, pero a empresa vainos someter ao Método Grönholm, un perverso método de selección de persoal, no que os candidatos terán que ir eliminándose entre eles. As súas personalidades son tan distintas (inseguros, chulos, agresivos, críticos, indecisos...) e as probas tan sorprendentes e malévolas, que é imposible que non te revolvas incómodo no asento, mentres desconfías de todos e te preguntas cal deles serías ti nunha situación así.
É este o mundo frío, brutal, omnipotente, noxento para o que nos preparamos?
Pois se o é, polo menos desfrutade do sopapo que esta peli representa.
Zasca.
Yo he visto recientemente esta película y me ha impresionado (positivamente) ya que la mayoría de películas españolas que he visto no me han gustado.
ResponderEliminarHay muchas frases que se pueden destacar,pero lo más impactante ha sido la escena de el principio en el que se escucha a unos locutores de radio hablando sobre la huelga de la globalización en la que dicen "salen a correr y protestar con las zapatillas compradas en la multinacional contra la que protestan"
En resumen,muy buena película y se agradece tener un profesor que nos las recomiende y tenga métodos de aprendizaje tan buenos,un honor
Ana Sastre 1D
Ola Ana! Moitas gracias por compartir a túa opinión da peli aquí, é algo que me encanta. Primeiro, porque disfruto lográndovos levar a pelis que ao mellor non coñeciades e que creo que vos poderían gustar e facer pensar. E segundo, porque paréceme que moitas veces apréndese máis falando dunha película ou dunha lectura, que simplemente véndoa. Ás veces os 50 minutos de clase quédanse moi curtos para espremer ben cousas coma esta.
EliminarGústame moito esa frase que mencionas. Por unha parte, cando sona na radio, nótase que está dita por unha persoa en contra dos antiglobalización e que intenta desacreditalos desa maneira... Pero ao tempo, non podemos deixar de sentirnos aludidos: porque tamén nós participamos das inxustizas das que se nutre o capitalismo cando compramos nunha multinacional ou cando nos deixamos arrastrar pola publicidade de masas. É unha frase que serve para poñer o debate sobre a mesa do espectador, e ao mesmo tempo para comezar a incomodalo (escoitas a frase, e miras inconscente cara as zapatillas que levas postas...).
En canto ao método da multinacional para elixir só un dos candidatos, parece bestial que poida ser así... pero pode selo. Canto máis sofisticada é a empresa, máis adoitan selo tamén os procedementos de selección. A min, por exemplo, gústame que unha empresa desexe directivos intelixentes e creativos... pero non a costa de xogar con eles (son persoas!), de manipulalos como marionetas, de traspasar a liña da súa privacidade ou de levalos a enfrontarse como hienas por un pedazo de carne. Non todo vale.
Non sei se viches a peli a través de Youtube, pero acabo de ver que está colgada aí ao completo. Se te fixas, debaixo do vídeo aparece unha frase da peli destacada: "Perdón ¿qué grupo? estamos compitiendo todos por un mismo puesto de trabajo.". Pareceme un resumen brillante da peli e do que creo que o director quería retratar.
Moitas grazas, Ana! Espero ir propoñendo máis películas e acertar con elas :)