Somos egoístas. Cantas veces o vemos na clase e na vida? Moitísimas. Non todos igual, por suposto, pero sempre esta aí. Tendemos a mirar por nós antes que polos demais, e a desconfiar de que en verdade poidamos facer algo por alguén. Incluso cando vemos que o necesita. Que mala sorte, pensamos. O medo e a comodidade paralízannos. Por iso so nos movemos cando a mala sorte nos sinala directamente a nós. Entón aí si. Aí pedimos aos demais que non sexan egoístas. Que miren o que nos pasa. Que teñan corazón.
Este anuncio non se emite aquí. Pero ensina algo tan importante que habería que traelo aínda que fose polas orellas. Este anuncio lémbranos, cunha historia de apenas tres minutos, cousas que esquecemos con demasiada facilidade, e que condicionan toda unha vida. Así de sinxelo, cun simple xesto... Como sempre, podedes velo facendo Clic na imaxe.
Que xesto tan pequeno... e que gran cambio na súa/túa vida.
Suficiente para non esquecelo nunca
Suficiente para non esquecelo nunca
Me recuerda de alguna manera a la película Cadena de Favores.
ResponderEliminarSi, un pouco! Neste caso gústame a idea de que o home que fai algo polos demáis non saiba canto supón esa axuda... ata moitos anos despois.
ResponderEliminarQue bonita e boa historia, seguramente hai no mundo algunhas parecidas, pero non deberían ser só algunhas, debería haber moitas historias coma esta, onde se vexa persoas que axudan os que máis o necesitan, aínda que só sexa con xestos que parecen pequenos pero en realidade son moi grandes.
EliminarOla Sandra! Debería haber máis historias... e sobre todo, deberíamos axudarnos todos máis na vida real. Porque non o facemos...?
ResponderEliminar