Saltar ao contido principal

Alarma

Esta noite déixovos un conto... sobre o máis terrible e infernal dos inventos da humanidade.
Facede clic sobre a imaxe e... felices soños! (se podedes).



Debaixo da cama, dentro do armario, detrás da porta... Non sei vós, pero eu tamén preparaba, coma se fosen trampas, tres ou catro trebellos para lograr espertarme polas mañás. Por iso rinme moito con esta curtametraxe. A maioría das veces tamén conseguía apagalos e seguir durmindo, independentemente do ruído que fixeran e de onde os deixara agochados a noite anterior. É incrible a cantidade de obstáculos que un pode ser quen de salvar incluso cos ollos pechados e en estado catatónico. Moito enxeño con eles! E boas noites.

Alarm, do director Moohyun Jang
Ano 2009

Comentarios

  1. Sandra21/8/13

    Jajajajajajajajaja!! Menuda maneira de durmir!! Hai anos un rapaz quedara cos seus amigos para ir a entrenar coa bicicleta, pero non apareceu a hora que quedaran, malia poñer varios espertadores coma na curtametraxe e os mesmos xestos da cara que o seu protagonista ó oílos soar :-). Os amigos chegaron a berrar varias veces o seu nome baixo a súa ventá e incluso chegaron a tirar algunha pedriña contra a persiana, todo esto tras haberlle timbrado varias veces na casa... e nada!! Ata que por fin! Levantouse a persiana, abriuse a ventá e coma en "Alarm" asomou un dormilón cos ollos medio pechados e os mesmos pelos!.... O que non sei e se conseguiron espertalo de todo ou voltou para a cama a durmir e soñar cos espertadores!! Jjjjjj! Moi boa a curtametraxe!

    ResponderEliminar
  2. Mariña21/8/13

    Hola Miguel! :) Canta razon ten esa curtometraxe jajaja Pois o meu despertador en verán non existe, é un mito ata que comezan as clases jaja e ainda asi polo curso moitas veces o apago e sigo durmindo como na curtometraxe jiji

    ResponderEliminar
  3. Sóname ese rapaz! Disque mentres durmía, tras moito oír ao lonxe a alguén berrando polo seu nome, empezou a preguntarse se aquel pesadelo de voces e pedras non sería en verdade real. E en 0.4 (contan), pegou un chimpo infernal da cama á xanela. A persiana desapareceu devorada entre as paredes. E no seu lugar, a súa sombra apareceu feita un basilisco, metade serpe (por perigoso) e metade león (por espeluxado). Contan que onde había ruído, fíxose o silencio... e que sen necesidade algunha de berrar, tan só apoiado na súa mortal mirada de basilisco, contestou moi baixiño, apenas audible, ao infernal espertador: "Que pasa?". Disque Pedro, que así se chamaba o espertador, quedou petrificado. Como o seu nome indica.
    Nin que dicir ten que cando o noso amigos regresou á cama, en 0.8 segundos, aínda as sabas planeaban sobre el. Ou eso oín...

    ResponderEliminar
  4. Ola Mariña! Creo que somos lexión os inimigos acérrimos do espertador... Eu probeino todo: á vista ou oculto, un só ou ata tres, a todo volume ou in-crescendo, con música heavy ou doces melodías... e o único que conseguín sempre, foi rematar odiando a máquina... e a melodía, por moito que me gustase!

    ResponderEliminar
  5. Hai que facer coma min, pasar do despertador, o meu é interior, teño a sorte de despertar a hora que teña que levantarme sen necesidade de soportar ese ruido infernal que non aguanto e incluso se fai falla desperto a quen teña arredor sen que sexa eu a que teña que levantarme.

    ResponderEliminar
  6. Recontra! Iso é que tes o firmware actualizado! :)

    Outra boa opción é poñer un gato na túa vida, especialmente cando é pequeno. En canto entende que o espertador é o sinal para erguerse da cama, el asegurarase (empregando os máis enxeñosos medios) de que realmente o fagas. Algo así:

    http://www.youtube.com/watch?v=w0ffwDYo00Q

    ResponderEliminar
  7. David G.21/9/13

    Recordo moi ben esta curta. Vina fai moito tempo e rinme moito. Sempre me gustaron os cortos animados. Pareceme unha maneira de mostrar una pequena historia en poucos minutos para entreterte un ratiño. Moi bo.

    ResponderEliminar
  8. Ola David! Si, eu tamén penso coma ti. Os filmes cortos parécenme un magnífico formato para contar unha historia.

    É máis. Cando imos ao cine, eu creo que a todos nos gustaría que antes dunha longametraxe nos puxeran unha curtametraxe. Sería unha boa maneira de comercializalas e de que o público puidera coñecelas.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d