Coñecedes "A ronda de noite", a famosa pintura de Rembrandt?
Imaxinade que un día calquera, indo de compras, todo este inmenso cadro se planta ante vós.
Difícil de imaxinar...? Pois facede Clic na imaxe!
e preparádevos para o espectáculo.
É unha das pinturas máis coñecidas da Historia da Arte mundial, e tamén o tesouro máis prezado do Rijksmuseum de Amsterdam. O museo levaba varios anos pechado por reformas, así que decidiron anunciar a súa reapertura desta maneira tan espectacular: recreando a escena da súa obra máis coñecida, nun dos centros comerciais da cidade. Xenial.
O cadro atesoura unha historia chea de curiosidades. Por exemplo, Rembrandt non o chamou así cando o pintou (cara 1642), pero no século XIX o deterioro era tal que en efecto parecía representar unha garda nocturna, e de aí o título. Ao restaurala descubriuse que a escena desenvólvese en realidade no interior dun portalón no que se cola un potente raio de luz do exterior. Os representados son a Compañía de Arcabuceiros de Amsterdam, unha especie de garda da cidade, que encargou esta obra para colgar nunha enorme parede da súa sede. Tan enorme, que cando se trasladou de edificio, tiveron que recortala por dous lados (sacrilexio!) para que collese na súa nova ubicación.
Se vos fixades, non é un retrato estático, non están posando. Como boa pintura barroca, nela hai acción, movemento, dinamismo. Algún tipo de misión está esixindo a súa mobilización inmediata. Prepáranse os tambores, lanzas, arcabuces, bandeiras... Por outra parte úsase o claroscuro: xógase coas luces e sombras para destacar a escena central e, xa dentro do grupo, fronte ao tenebrismo que domina o cadro, a luz amósanos unha nena inesperada, cun galo pendurado da cintura: unha forma moi orixinal de representar o emblema da Compañía.
Que penurias leva pasado este cadro... Ademais de ser recortado no XVIII, durante a II Guerra Mundial pasou oculta varios anos en búnkers ou refuxios soterrados, para evitar calquera dano. Chegouse incluso a separar o lenzo do seu marco orixinal para gardalo enrolado nun tubo. Anos despois, xa restaurada a pintura e colgada no Rijksmuseum, foi atacada en dúas ocasións: a primeira cun coitelo; e a última con ácido... Pero afortunadamente aí segue, dando guerra. Máis viva cá nunca...
Encantoume!! :-) Moi boa idea e forma de anunciar a reapertura do museo, gustaríame haber estado nese centro comercial cando fixeron a representación. E tamén me gustou a historia do cadro, non sei como se conserva!! con todo o que leva pasado!!, pero esta aí e o grande!! merecedor de tal representación e de que esté "máis vivo que nunca" coma dis ti Miguel.
ResponderEliminarSi, foi unha idea moi orixinal. Seguro que cando volvan poñerse fronte a este cadro, moitas desas persoas o verán con outros ollos...
ResponderEliminarSe cada vez que vísemos unha pintura os seus protagonistas saíran a perseguirnos ou nos envolveran coa súa historia, as pinacotecas serían o mellor parque temático do mundo. Aínda que no fondo, ver un cadro xa é un pouco iso... deterse nas formas, nas cores, recoñecer emocións, facerse preguntas, sacar a pasear a nosa imaxinación para poñela sobre a do pintor.