Jethro Tull era unha banda de rock sen nome, ata que un axente afeccionado á Historia lle puxo este antes de actuar nun local de Londres. Alí gustaron tanto que foi o primeiro local que os chamou para que volveran tocar, polo que decidiron quedar co nome. Desde entón a hoxe, Jethro Tull, un dos grupos máis antigos de rock aínda en actividade, conta trinta discos e máis de oitenta millóns de copias vendidas en todo o mundo. Nos anos 70, a súa fama foi tal que tiveron que encher catro días o Madison Square Garden de New York, para que todo o público interesado puidese ver o seu concerto. Rock, Blues, Folk... Guitarras, batería, gaita, laud, mandolina, balalaica, saxo, armónica... A súa música é tan orixinal que ás veces resulta difícil clasificala. Pero sempre resulta recoñecible pola flauta e o aspecto inconfundible de Ian Anderson, fundador, cantante e autor de todas as cancións do grupo desde hai máis de corenta anos.
Locomotive Breath, é unha canción do seu disco Aqualung, de 1971. En España estabamos daquela en plena ditadura franquista, e este tema foi censurado. Así que conseguir aquí o disco co tema enteiro, sen censuras, converteuse axiña nalgo moi cotizado. Como a liberdade de escoitalo agora...
Pero imos ver, Miguel... xa abonda de enredos!
Que raio terá que ver a música esta coa Revolución Agraria, ou coa propia Historia?
Pois ten, amigos. Porque Jethro Tull era, nin máis nin menos que o nome do agrónomo inglés que inventou a primeira máquina agrícola da Historia da Humanidade. Era 1701: Antigo Réxime e nin sombra de máquinas no campo. E o tal Jethro Tull, obsesionado por lograr sementar enormes extensións co menor número posible de homes, vai e asombra a toda a parroquia ideando unha Sementadora Mecánica.
Mentres os demais empurraban traballosamente o arado antes de tirar as sementes ao chou sobre a terra ou de plantalas a man aquí e alá, a flamante sementadora de Jethro, tirada por animais, ía introducindo ela soa as sementes na terra, deixándoas á profundidade exacta e formando filas perfectas. Aí é nada. O traballo era así infinitamente máis rápido, cómodo e eficiente, xa que aproveitábase máis a leira, e ademais os grans, ben separados, medraban e maduraban mellor.
Pero en fin, xa sabedes... Ninguén é profeta na súa terra. Os agricultores e os propietarios, máis amigos da tradición cá dos inventos, asustáronse tanto que negáronse a utilizala. Onde Jethro vía progreso, eles só vían medo ao cambio. Por iso, Jethro Tull, que era un crac e un adiantado ao seu tempo, morreu sen saber dúas cousas:
Que a súa sementadora mecánica convertiríase
nun dos maiores impulsos da revolución agraria.
E que tres séculos máis tarde,
unha banda de rock pasearía o seu nome por todo o mundo,
facéndoo grande, mítico e imborrable para sempre.
Agora tamén para vós, espero.
Ai, se todas as máquinas sonasen a rock!
Comentarios
Publicar un comentario
Grazas por comentar!