Saltar ao contido principal

O exemplo de Guardiola

O seu nome saiu na clase a semana pasada. Falando de política, empecei a tratar a figura do líder: alguén coa capacidade de lograr que a xente o siga. Descartados os políticos, ¿ocórresevos alguén que poida ter a virtude de ser visto como un bo líder por unha gran maioría de españois? Tres clases preguntadas, tres mesmas respostas: Guardiola. ¿Cales son os motivos?

Persoalmente, admiro a Guardiola. Gústame o seu fútbol, a paixón sana coa que o vive, as ideas e a súa forma de comunicar. Nun mundo de odiosos fanatismos como o deste deporte, nel vexo a alguén cheo de cualidades. Racional pero emotivo, silencioso, intelixente, motivador, coherente, sereno, moi hábil na comunicación, sinxelo pero elegante, perseverante ata a tozudez nas cousas importantes, Guardiola é un exemplo a todos os niveis. Un exemplo estudado xa en universidades de todo o mundo. O último libro que lin analiza polo miúdo os porqués do seu incontestable éxito profesional, sen caer no erro de mitificalo.


O talento de Guardiola como líder dun grupo, resumindo, podería basearse nos seguintes puntos:
  • Coherencia: o que di, faino. Un exemplo: desde que é adestrador do Barça anunciou que non concedería  entrevistas. Calculou que lle quitarían unhas catro horas diarias, e decidiu que non podía permitilo. A prensa criticouno; non se achantou, e os resultados danlle a razón.
  • Claridade: gústalle deixar moi claro o que pensa. Comunica sincero e directo, e coa serenidade de quen ten ideas propias e moi claras.
  • Confianza: cando a realidade apreta, é valente e da contínuas mostras de que confía no seu equipo. Resultado: o equipo devólvelle esa confianza e el sae reforzado.
  • Serenidade: en momentos de ansiedade e presión, Guardiola nin tira a toalla, nin perde a cabeza: amosa fe nas súas ideas, nos seus xogadores e ten perspectiva para dar tranquilidade.
  • Actitude: de facer ben as cousas. O mérito non está en gañar, senón en facer ben o traballo.
  • Respecto e aprecio polo rival: como deportista intelixente, Guardiola sabe que son precisamente os rivais os que permiten mellorar competitivamente. Contra o Madrid, o Inter ou a Leonesa, sempre mostra respecto e recoñece as cualidades dos equipos aos que se enfrenta. É algo que o honra.
  • Concentración: sempre hai que intentar facelo mellor, porque é así como se gaña o respecto dos demáis. O traballo en equipo, o esforzo colectivo e solidario, é a clave de todo.
  • Humildade: Sempre cos pes na terra. "Yo con otros jugadores no sería campeón de liga; ellos con otro entrenador, podrían serlo". Agradecido. 
  • Motivador: emite con claridade, marca a pauta, sabe ilusionar ao comunicar... É famoso o vídeo que Guardiola fixo para os xogadores antes de xogar a final da Liga de Campións en Roma no 2009. Gañaron (clic para ver).
Moitas destas cualidades aprécianse nun momento de máxima tensión como foron os minutos previos á prórroga da Supercopa de Europa de 2009, cos xogadores exhaustos e completamente frustrados... Gañaron.



Hai outros vídeos e reportaxes fantásticos na rede que permiten entender mellor o modo de pensar e actuar de Guardiola, e o por qué desa admiración xeral que provoca máis aló dos propios seguidores do equipo que adestra. Deles, os que máis me gustaron (clic para ver) foron: Palabra de Pep (reportaxe de TV3), En torno a Guardiola (reportaxe emitido por La 2), ou o sincero discurso que deu cando recibiu a Medalla de Honra do Parlamento catalán e no que explica o valor de poñer paixón nas cousas que facemos.

A formidable páxina Paradigma Guardiola analiza metodicamente o seu sistema de xogo e a súa cautivadora idea de fútbol (xadrez con música, dixo un día). Finalmente, paga a pena ler o que o escritor David Trueba, aprendeu escoitándoo e vendo partidos ao seu lado e a ras de campo, no peor ano da súa carreira. Bo proveito!

Comentarios

  1. Boas Noites Miguel, estamos Jose e eu na miña casa (maña marchamos para Londres) e acabamos de leer a entrada... diferencia de opinións... Jose di que se Guardiola non gañara os titulos que gaña non sería tan admirado, seguiría sendo un señor pero non sería admirado mundialmente... eu penso que solo por poñerlle ''Gladiator'' ós xogadores antes de un partido importante xa se merece todo o meu respeto.
    ''Road To London!!''

    ResponderEliminar
  2. Seguramente ten razón Jose.
    Pero eu penso que o digno de admiración de Guardiola non son os seus títulos, senón o modo de chegar a eles: actitude exemplar, valores que honran ao club e un fútbol admirable. Como Duarte, penso que foi unha idea moi boa e creativa a do vídeo de Gladiator.
    Gústame tamén o que lles dixo antes de saír a xogar a final do Mundialiño de Clubes: "Si perdemos seguiremos siendo el mejor equipo del mundo; pero si ganamos, seremos eternos"... E gañaron.

    Sentidiño en London! E pasádeo moi ben.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d