Saltar ao contido principal

300

480 a.C. Han pasado más de cuarenta años desde el lobo y el invierno. Y, como entonces, no es miedo lo que siente. No. No es miedo. Sólo inquietud. Una percepción mejorada de las cosas.

Así empieza nuestra historia favorita. La del invierno, el lobo y el niño. El niño que regresó cuando nadie lo esperaba y que, cuarenta años después, se ha hecho un hombre digno de su reina, de un reino y de 300 hombres dispuestos a dar su vida por el. Y así lo hacen, llegado el momento. En las Termópilas, frente al temible ejército de Jerjes. A las órdenes de su rey... Ya conocéis la película.


La historia de los 300 espartanos de Leónidas. Una historia hermosa. Terrible. Violenta. Sangrienta. Dura. Épica. Un homenaje a la crudeza de la guerra, pero también a viejos valores de los que ya apenas se habla. Valores que dan lugar a los cinco capítulos del cómic: Honor. Deber. Gloria. Combate. Victoria. Porque 300 es una película visceral, capaz de encender pasiones. Pero ante todo, fue y es un cómic. De ahí la estética, los colores, los diálogos, las páginas copiadas a sangre para llenar una pantalla en 4:3 y subyugar al espectador. Y ese es el mérito que más admiro en la película (ficha AQUÍ): haber logrado el difícil reto de mantenerse absolutamente fiel al pasional y portentoso cómic de Frank Miller. Así que os invito a que lo conozcáis. Y a que paseéis curiosos por sus páginas. Despacio. Disfrutando el dibujo, los colores, las palabras... Sonando al fondo, a poder ser, algún tema de la potente banda sonora de la peli, como ESTE.  



Si algún alma pasa algún día por aquí... en cualquier momento futuro... que nuestras voces le susurren desde las antiguas piedras: Viajero, ve y dile a los espartanos... que aquí, por ley espartana, yacemos.

A Leónidas y su reina.

Comentarios

  1. Vitoria2/11/11

    "¡Espartano!
    Vuelve con tu escudo...o sobre él !"- dijo la Reina
    Nuestra historia preferida!!
    Non sei se coñeces Mort Cinder de Breccia, no que aparece La batalla de las Termópilas, moi ben contada, tamén, co trazo rebelde en blanco e negro que a min tanto me gusta deste debuxante arxentino.

    ResponderEliminar
  2. Ola Vitoria! Pois non coñezo o Mort Cinder, pero o argumento paréceme xenial: "Narra la historia de un anticuario londinense, llamado Ezra, al que el destino lleva a conocer a Mort Cinder, el hombre eterno. Éste se ha perpetuado por el tiempo muriendo y resucitando, por lo que ha estado presente en muchos momentos significativos de la Historia de la Humanidad : la construcción de la Torre de Babel, la batalla de las Termópilas o la Primera Guerra Mundial. La obra se estructura en historietas cortas en las que Mort relata sus aventuras a Ezra Winston, el anticuario, a partir de objetos que encuentra en la tienda de éste". Isto merece unha lectura!

    ResponderEliminar
  3. Compreina o outro día en Blu-Ray xunto con ''Érase una vez en América'' (que tes que ver tamén Miguel) e volvín a vela como se fora a primeira vez... impresionante!

    ResponderEliminar
  4. Está en lista de espera, tocaralle pronto Duarte!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d