tag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post4205845912497733008..comments2023-10-09T19:39:52.617+02:00Comments on Moedas para Caronte: Aire negroMiguel Abrairahttp://www.blogger.com/profile/18140104441998324277noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post-45661050064297192112012-11-13T17:37:59.274+01:002012-11-13T17:37:59.274+01:00Ás veces, os libros (ese obxecto pequeno, de tapas...Ás veces, os libros (ese obxecto pequeno, de tapas suaves, intenso olor a papel e mesmo marcas de lector a modo de cicatrices de uso), desenvolven unha historia e unha vida propia, máis aló da que contan as súas páxinas. Grazas Marcela, por compartir aquí esta historia, que acompañará para sempre a ese fermoso e único exemplar de Aire Negro.<br />Un abrazo.Miguel Abrairahttps://www.blogger.com/profile/18140104441998324277noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post-64469358930788665032012-11-13T10:06:36.100+01:002012-11-13T10:06:36.100+01:00Casualidades da vida que hoxe só teña unha clase n...Casualidades da vida que hoxe só teña unha clase na facultade, casualidades da vida que o que esteamos estudando esta semana non me chame moito a atención, casualidades da vida que se me veña a cabeza <i>moedasparacaronte</i> , casualidades que chegue ata este título tratando de pasar un pouco o tempo, un título co que teño unha lembranza. Tras a primeira lectura de 1ºESO de Lingua Galega, <i>Cartas de inverno</i> , a miña profesora prestoume este libro, un libro que nunca chegaría a ler, un libro que nunca lembraría devolver á biblioteca...pero María José faleceu hai un par de anos, ese mesmo día lin o libro, e agora volve pertencer á biblioteca, onde centos mans terán a oportunidad de suxeitar as súas tapas.Marcelanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post-5962029921408575322012-06-26T13:32:13.972+02:002012-06-26T13:32:13.972+02:00Teño algún diante, pero apúntoo nas próximas lectu...Teño algún diante, pero apúntoo nas próximas lecturas! encántame que "enganchen", ó mellor son as dúas da mañá e segues pasando páxinas...outro capítulo e outro... e dá unha pena cando o acabas!!Sandranoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post-31907086074496870782012-06-25T13:58:51.549+02:002012-06-25T13:58:51.549+02:00Tes razón Samantha, engancha.
É un libro coma ese...Tes razón Samantha, engancha. <br />É un libro coma eses que tanto lle gustaban a Laura, cheo de vida:<br /><br />"Laura facía unha apaixonada profesión de fe na literatura, no poder que os libros podían ter para cambiarnos a vida e axudarnos a termar dela nos momentos difíciles... a literatura como fonte de vida. Esa reiteración fíxome concibir a idea de asediar con palabras a fortaleza que Laura construíra ao redor de si".<br /><br />(Páxina 30, na 15ª edición, de outubro de 2010)Miguel Abrairahttps://www.blogger.com/profile/18140104441998324277noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8361136717147280578.post-52743366964013733792012-06-25T09:44:02.833+02:002012-06-25T09:44:02.833+02:00Eu lin o libro este curso. A min non me soen gusta...Eu lin o libro este curso. A min non me soen gustar moito os libros en galego, pero este, a verdade, é que me encantou. Engancha bastante! jejeSamanthanoreply@blogger.com