Saltar ao contido principal

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto. Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vidaQue como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: "Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria!"; ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible... Con que premio? Con cal vai ser!




Aquí comeza o V CONCURSO CINE HISTORIA de 1º de Bacharelato!
Case 50 películas na lista 
51 candidatos coa súa minicrítica (8 liñas)
Só 3 gañadores e 3 pelis orixinais para premialos!

Podedes ler todas as minicríticas
nos Comentarios desta entrada.

Mañá mércores 21, na clase e no blog:
Gañadores, Premios e Foto!

Sorte a todos!

Comentarios

  1. “V de Vendetta”, por Vicpor
    A ver Miguel, queres unha crítica orixinal eh? Unha crítica que che guste para así levar esa nota a maiores e unha película orixinal en DVD. Pero, que queres que che conte? Unha película que vai dun psicópata que durante o 5 de novembro dedícase a cometer atentados por todo Londres? Non sei. Igual, non sei, o creador/escritor desta obra de arte estaba un pouco... tolo?

    ResponderEliminar
  2. “Gran Torino”, por Bravo Moreno
    A película que eu vin foi Gran Torino e está super ben. Fíxome pensar moito sobre o que está a suceder hoxe en día na maioría do mundo. O ambiente de toda a película é moi urbano: acontece todo na rúa e iso a min gústame. Para o meu gusto esta peli é algo cruel, pero ao mesmo tempo é unha peli que faiche pasar un bo rato. Bueno, pois eu animaría a toda a xente a que a mire, xa que en cada escena pásalo super ben... aínda que nalgunha, o protagonista fáltalle un pouco o respecto aos que son de fóra.

    ResponderEliminar
  3. “La gran apuesta”, por Torbe Méndez
    Cuando en 2008 llega una gran crisis por las masivas hipotecas, la mayoría de la población se arruina, salvo cuatro personas que apostaron en contra de esta manera de vivir, haciéndose millonarios. Gran película sobre una crisis actual en la que se ve claramente lo ciega que está la población cuando cree que las cosas son de manera gratuita y para toda la vida, incluso tachando de locos a aquellas personas que no siguen la idea de la mayoría. Pero estos, al darse cuenta de que son millonarios, no se alegran sino que se asustan al ver que toda la población se va a pique con una gran crisis.

    ResponderEliminar
  4. “United 93”, por Suso Puso
    Como imaxinar unha comida familiar sen cuñados? Esa é a cuestión española máis importante na actualidade. Pero neste mundo monopolizado polos Estados Unidos, habería que preguntarse cal é a cuestión máis importante na actualidade americana. Pois… ao estar nun mundo “globalizado”, as dúas cuestións teñen que ver, unha conversa entre cuñados é igual que unha película americana cun problema de estado. Agobiante!

    ResponderEliminar
  5. “Capitán Phillips”, por Íntegra
    Capitán Phillips narra a historia do capitán dun barco, o cal é secuestrado polos piratas somalíes. A historia está baseada en feitos reais, o cal fai que te poñas na pel do propio capitán. Nesta película estarás atrapado pola trama e en constante tensión xa que non sabes o que vai pasar na escena seguinte. Ademais, tamén mostra a historia dende o punto de vista dun dos piratas, chegando a saber un pouco da súa historia. Este filme atraparate e amosarache unha realidade da nosa época.

    ResponderEliminar
  6. “Gran Torino”, por Papá Pitufo
    Simplemente brillante. No hay otro adjetivo que defina la maravillosa interpretación, los perfectos acordes de música acompañando las escenas de esta película. Pero lo que realmente impresiona es el mensaje que te proporciona la película. Ese juego que realiza con el racismo y la xenofobia del protagonista, pero que después va caminando hacia una mente abierta, gracias al trabajo de su ayudante, al que encarga su mayor bien, su posesión más preciada, su Gran Torino.

    ResponderEliminar
  7. “Perfect Sense”, por Filmógrafa
    Que facer cando todo o que coñeces está aí, pero ninguén o sente? Ninguén disfruta xa deste noso mundo que tanto nos custou construir e estragar. Nin vemos, nin escoitamos, nin degustamos, nin tampouco cheiramos. Estamos sós, sós con nós mesmo. Quizais dese xeito, aprenderíamos a valorar o realemente importante. Esta é unha desas películas nas que quedas a medio sentir. O argumento é bo, pero faltou facer sentir; que amose ben o mundo antes de quitárnolo. E iso, como non, a través da pantalla.

    ResponderEliminar
  8. “El show de Truman”, por El Lagarto
    Imaxínaste que sen sabelo eres protagonista de un programa? Pois é o que lle ocorre a Truman. Dende pequeno é vixiado e controlado por todo o mundo. Cando ves a película poderás sentirte partícipe da historia, como un máis entre os espectadores. Déixate levar e conmover por unha historia real que nos amosa os diferentes problemas e superacións ao longo da vida, baixo uns focos e cámaras que aluman e modifican o destino de Truman. Pero coidado: e se eres ti o vixiado?

    ResponderEliminar
  9. “Perfect Sense”, por Pitufo
    Espectacular película en la que se muestra a través de una pareja de enamorados (Susan y Michael) la importancia que tienen los sentidos en nuestra vida. Perdiendo día a día un sentido diferente a nivel mundial. Bajo mi punto de vista, todas las personas deberían tener esta película en su lista, porque en diversas ocasiones no tenemos en cuenta lo valiosos que son los sentidos en nuestra vida. Me gusta ver cine, y sobre todo películas de romance, pero sin duda alguna esta no es la típica película de dos jóvenes enamorados. Muestra las dificultades de unos adultos que, a pesar de todos los problemas vividos, se buscan el uno al otro. Definiría esta película como emocionante.

    ResponderEliminar
  10. “La lista de Schindler”, por Pau Gasol
    Esta película me parece súper emocionante. Muestra la época nazi y da señales de esperanza con el vestido rosa y da que pensar. Si tú estuvieras en la situación de Schindler, ¿harías lo mismo que hizo él? ¿Ayudar a tantas personas a salvar sus vidas, corriendo el riesgo de que te pillen a ti? ¿O aunque no estuvieras de acuerdo, te callarías y no dirías nada? Esta película me hizo llorar al final, y pensar si arriesgaría mi vida por salvar a tanta gente. Es dura pero emocionante.

    ResponderEliminar
  11. “V de Vendetta”, por El_Chapow_
    Unha loita de ideais entre un pobo oprimido, que ten medo de expresar as súas ideas, excepto un deles, que se fai chamar “V” e que quere eliminar todo signo de goberno que hai, polo que fai explotar o parlamento. Na película mestúrase unha parte de acción e outras nas que aparecen feitos históricos. O que se fai chamar “V” rapta, por así decilo, a unha rapaza que lle fai cambiar de ideoloxía e loitar polos seus dereitos. Porque, como dixo “V” [spoiler]: “alguén que está feito de ideais convértese en alguén invencible”.

    ResponderEliminar
  12. “War horse”, por Focus 18
    Es una historia que consigue poner los sentimientos a flor de piel. Albert, hijo de un granjero, el cual compró un potro que Albert crió. Entre ellos se creó un vínculo emocional capaz de romper cualquier barrera, y así fue como Joey, el potro criado por Albert, ahora ya un caballo con gran potencial, es subastado por el padre para combatir en la primera guerra mundial. Pero ni las batallas serán capaces de acabar con ese poderoso vínculo. Y es así como Albert decide alistarse, pese a todas las complicaciones que hubo por medio. Durante toda la batalla, Joey no cae, a pesar de todos los obstáculos… al igual que Albert lucha para poder reecontrarse con él. Nervios, dudas por llegar a un final tenso e increíblemente conmovedor.

    ResponderEliminar
  13. “Requiem for a dream”, por Johny Palillo
    Gran película, a cal trata de cómo facerse rico a costa da venda das drogas. Con escenas brutais que reflicten dunha maneira moi importante a dureza das drogas e as consecuencias que estas teñen para quen as consume. Aínda que, para min, o mellor da peli é o final tan impactante que ten e a súa gran banda sonora, que é magnífica.

    ResponderEliminar
  14. “La vida de los otros”, por MCescapista
    Alemania. Berlín Oriental. Poco tiempo antes de la caída del muro de Berlín. ¿Stasi? ¿Qué es eso? La mayor y mejor organización de espías de todos los tiempos, se ensaña con una pareja de artistas. Notándose la terrible corrupción del estado, intentan capturar a “todo lo malo” para el partido. Una mujer que le importa más actuar y su público que su propio marido, es cómplice de un soplo contra él; pero sucede algo que no te vas a imaginar hasta que lo veas. Alguien del partido… Sí, alguien del partido, ayuda a este hombre. ¿Quién será?

    ResponderEliminar

  15. “La Ola”, por Sz rules
    Perfecta descripción llevada a la práctica de una dictadura fascista, por un profesor a sus alumnos adolescentes, demostrando paso a paso cada una de sus características y sus consecuencias. Que, involuntariamente, ese grupo de alumnos va tomando. Y aunque al principio todo comienza como una especie de juego, al final, como ocurre en las dictaduras, es llevada al extremo, teniendo consecuencias catastróficas. Demuestra a la perfección como se podría inicar una dictadura en la actualidad y como a la mayoría les pasaría inadvertido.

    ResponderEliminar
  16. “La lista de Schindler”, por Pani
    Esta película é unha mostra do asombroso cambio que poden chegar a ter as persoas, onde un comerciante pertencente ao bando nazi pasa a comprar a xudeos para poder conservar as súas vidas, acabando el arruinado. Todas as voltas que dá a vida co tempo poden chegar a ser o teu mellor aliado, mellorándote como persoa e como ser humano, a pesar de todas as ideoloxías impostas naquela época. Estou totalmente convencida de que elixir esta película foi o mellor, xa que é incrible, e sobre todo non hai nada mellor que vivir e deixar vivir.

    ResponderEliminar
  17. “V de Vendetta”, por Lewis Roupe Targas
    Peliculón, la verdad. Es cierto que es un poco parada. No tiene grandes momentos de acción, tan sólo cuando derriban los palacios. Me gusta mucho la forma de hablar de “V”, en muchas partes es graciosa y tiene una voz muy peculiar. Muy fan de la banda de música que utilizan, y de la historia. La manera que tiene de mostrar una sociedad fascista, y como “V” quiere cambiar las cosas. “V” no es una persona, es una especie de bicho, el cual es muy bueno luchando y se enamora. No digo más para que veáis la peli… Muy recomendable.

    ResponderEliminar
  18. “Hijos del Tercer Reich”, por Adolfo Holo Causto
    Una película propagandística judía, que narra malamente el desarrollo de la guerra desde 1941. En la película hay dos frentes: el primero, un sucio judío con una alemana pura y dos hermanos modelo, el mayor de ellos con una gran relación con una enfermera modelo (forman la pareja ideal). También se pueden ver la verdad y la mentira: la verdad de los valientes soldados luchando por la patria y eliminando al sucio comunista; y la mentira, la supuesta debilidad del soldado alemán y la posibilidad de una derrota suprema. También se puede ver por qué no se ganó la guerra: los cobardes judíos apoyaron al enemigo. Pero que no hablen de derrota, ya que, aunque se crea que el Reich ha caído, preguntaos: ¿conoces bien a tu vecino? ¿o a tu compañero de clase? ¿o al presidente del gobierno?

    ResponderEliminar

  19. “V de Vendetta”, por La Centollo
    Después de ver esta película me surgieron muchas preguntas, como por ejemplo: ¿es posible llevar esa sed de venganza tan lejos? ¿Es capaz de enamorarse una persona de otra sin verle la cara? ¿Sin casi conocerla? Y bueno, una de las preguntas que tengo en mi cabeza y no sé responder es… ¿Por qué la gente con poder hizo lo que hizo? ¿Acaso eso es humanidad?

    ResponderEliminar
  20. “La tumba de las luciérnagas”, por Nancy
    En principio no me gustaban las pelis animadas. Pero después de ver esta preciosa peli, tengo que admitir que me encantan. Esta película te hace sentir y llorar muchísimo, porque muestran las penosas condiciones que se sufrieron por los bombardeos de Japón. Muestra cómo se puede destrozar a una familia entera. El protagonista de esta excelente peli es un adolescente al que se le muere su madre con los bombardeos. Este tiene que hacerse cargo de su hermana pequeña. Su casa queda destrozada y se tienen que ir con su tía. Al cabo de unos meses, deciden irse de la casa de su tía. Finalmente logran encontrar un lugar donde vivir, pero una enfermedad de su hermana hace que se tuerzan las cosas… [spoiler] En la peli se muestra el amor que siente un hermano hacia su hermana intentando que tuviera alimentos y todo lo que necesitara, por mucho que costara conseguirlo.

    ResponderEliminar
  21. “Vencedores o vencidos”, por Piolín
    ¿Debe ser juzgada una persona por cumplir la ley? La respuesta formulada por cualquiera, sería sí. Pero… ¿qué pasa si esta es injusta? Esto fue lo que ocurrió durante los juicios de Nuremberg: jueces que permitieron verdaderas atrocidades, pero que era lo que tenían que hacer. Y aquí viene el verdadero problema… ¿Que va primero: la justicia o la ética? ¿Acaso se debe elegir la ley antes que los principios de uno mismo?

    ResponderEliminar
  22. “El pianista”, por Laranxa
    Esta é unha película sobre a Segunda Guerra Mundial. Pero ollo, non é a típica película sobre a Segunda Guerra Mundial. Xa dende o comezo metémonos no personaxe dun pianista novo, que vive unha vida tranquila coa súa familia xudea de clase media-alta en Varsovia, Polonia. De súpeto, todo cambia e aparece a obriga de levar unhas estrañas estrelas prendidas no peito. Aí é onde todo comeza. Primeiro, dous guetos: un para ricos, e outro para pobres. E de repente toca mudarse a estes barrios, onde permaneceremos recluidos. Pero iso non é o peor, na rúa falan de deportacións masivas de xudeos cara campos de concentración. E pregúntaste: ¿qué é iso? Enseguida o sabes, porque ti vas nun tren de camiño, aínda… Consegues salvarte, e apareces outra vez na túa cidade, pero xa non é o mesmo. Está destruida, e xa só che queda aferrarte a pianos abandonados en pisos bombardeados. Unha película na que nada é o que parece: con xudeos malos, soldados alemáns que che axudan e, de fondo, a engaiolante música dun piano.

    ResponderEliminar
  23. “Diamante de sangre”, por Piolín
    “Esta tierra roja está en nuestra piel. Dicen que tiene este color por toda la sangre que se ha derramado sobre ella”. Dura. Conmovedora e imposible que no salga a la luz tu fibra más sensible. Con un toque de típica acción estadounidense y mil razones por las que me veo obligada a recomendarla. La guerra civil en Sierra Leona ha comenzado, y todo el armamento se financia con diamantes… La sangre.

    ResponderEliminar
  24. “Pearl Harbor”, por Horan
    Esta película conta a historia de dous amigos, Rafa e Danny, que soñaban desde pequenos con ser pilotos de avión de guerra, o que fixo que xa de maiores e unan á armada de Estados Unidos. Alí Rafa coñecerá a unha enfermeira coa que comezará unha historia de amor, pero non todo será un camiño de rosas, porque eles non coñecían os plans que os xaponenes lle tiñan preparados na base na que estaban. Pearl Harbor. Esta escea é unha das máis potentes que vin. Aí nótase o orzamento máis grande ata esa época, pero desde o meu punto de vista, está un pouco á sombra do triángulo amoroso dos protagonistas. Aínda así merece moito a pena vela, porque é a mestura perfecta: amor, amizade e a guerra das mans de Disney.

    ResponderEliminar
  25. “El pianista”, por Calis
    Pensar que aínda hoxe existen nazis e xente que pensan que o que se fixo cos xudeos non foi para tanto… Dame moi mala sensación. Desde meu punto de vista, esa xente non sabe o que pasou. Todo o que sufriron seres humanos como nós, que o único que tiñan eran unhas ideas diferentes; pero, como moitas guerras, case sempre loitamos por ideas, porque pensamos que as nosas son mellores que as dos outros. Non temos sentimentos, preferimos pelexar por simples formas de pensar e non para defendernos a nós, á nosa natureza. E o peor é que o facemos porque nos mandan algunhas veces, aínda que sexa exterminar e facer moito dano a persoas, observando como sufren… pero se nos preocupamos pola nosa vida somos egocéntricos. En resumo, a peli encantoume, porque reflectía tan ben esa realidade que parecía que estiveras ti mesmo alí como observador, escondido.

    ResponderEliminar
  26. “La vida es bella”, por Isidoro
    Sublime película, una obra maestra con ambientación en Italia, que muestra el pensamiento fascista del siglo XX, así como los horrores de los campos de concentración; pero estos últimos con una sensibilidad y sutileza insuperables y nunca vistos, a través de una entrañable relación paterno-filial. Simplemente conmovedora, no apta para personas sensibles definitivamente. Una peli para ver un paquete de “Kleenex” cerca.

    ResponderEliminar
  27. “La Ola”, por Adeusfontes
    Felices ignorantes… Decidín escoller o filme “La Ola”, unha moi necesaria película que todos deberíamos ver (e disfrutar). A trama, os planos (con mensaxes encubertas de fondo), o diálogo e o desenvolvemento sentimental dos personaxes, crean unha atmósfera que paulatinamente acelera o pulso dos espectadores e fai que a calquera se lle erice a pel. A seguridade que amosan os alumnos ao falar da “imposible” volta do fascismo, vese totalmente derrocada no que momento en que as pequenas “golosinas” que reciben do profesor comezan a atraer as inquietas mentes destes xóvenes, que chegarán a actuar de formas maquiavélicas e impensables ata entón. Simplemente impresionante.

    ResponderEliminar
  28. “Black Mirror: tu historia completa”, por Sharpay
    Un futuro en el que puedes revivir, gracias a un pequeño chip, todos los recuerdos a lo largo de tu vida. ¿Cuáles serían las consecuencias? ¿Cómo afectaría a las personas individualmente? ¿Seríamos capaces de seguir teniendo buenas y sanas relaciones con las personas al analizar todo lo que hacen? ¿Podríamos vivir felices obsesionándonos con analizar tanto a las personas? Todas estas preguntas, y más, las hace este capítulo, que muestra un futuro con una obsesión sin control aún más extrema que la que tenemos hoy en día con las redes, ya que este futuro no está nada alejado de la realidad y es algo sobre lo que reflexionas con esto.

    ResponderEliminar
  29. “Gran Torino”, por Calvo
    Gran Torino é unha desas míticas películas que botan na tele mentres estás facendo “zapping” e comezas a mirala porque che sona o nome. Bastan cinco minutos de peli para saber que é famosa por algo, e é que se a empezas a ver non podes parar. A pesar de ser de EE.UU., non é a típica “americanada” de Hollywood, senón que é desas filosóficas que che fan reflexionar sobre a ética e a moral individual. O protagonista é un personaxe que a primeira vista semella ser un vello rosmón, pero sen perder o seu carácter, amosa ser unha persoa sensible que se compadece dos seus veciños a pesar das súas diferenzas. Non quero facer spoiler, pero o final o borda. Totalmente inesperado, o que a fará imprescindible na túa lista de peliculóns.

    ResponderEliminar
  30. “El pianista”, por Garce
    En mi opinión, el pianista es una peli que refleja muy bien todo el contexto de la Alemania nazi desde el lado de un judío. ¿Cómo pueden pasar de tener una vida acomodada y al estallar la guerra y ascender Hitler al poder, sólo por ser judío, pasan a ser unos apestados de la sociedad. A mí, el padre me pareció que actuó muy bien en todo lo que estaba pasando, y cómo le hablaba al hijo y lo que le decía. Creo que es una muy buena película, con una historia muy buena y para ver y entender lo que pasó y cómo era la Alemania nazi desde la vista de un judío.

    ResponderEliminar
  31. “13 rosas”, por Demi Lovato
    Cóntanos a historia de 13 mozas socialistas encarceradas e fusiladas polo réxime franquista, tras a entrada das súas tropas, por ter repartido folletos. Aínda que con inicio algo lento, o filme consegue atrapar ao espectador na desgarradora historia destas mozas: breves momentos da súa vida antes de ser apresadas, a súa sorprendente alegría unha vez por estar no cárcere e a súa entereza ao negarse a sucumbir ante o fascismo, incluso cando van ser fusiladas, con ese último grito de “¡Viva la república!”. “Que os vosos nomes non se borren da Historia”: Carmen, Martina, Julia, Blanca, Pilar, Adelina, Mar, Elena, Ana, Virtudes, Joaquina, Luisa, Victoria e Dionisia… Hasta la victoria siempre, camaradas.

    ResponderEliminar
  32. “13 minutos para matar a Hitler”, por mmg6
    Es una película que refleja muy bien los interrogatorios y las torturas utilizadas por los nazis, que podían involucrar a una familia entera. Cuenta uno de los intentos fallidos de asesinar a Hitler de un chico alemán que no se posicionaba directamente en ningún bando. Después del atentado, es apresado e interrogado y va recordando todo lo que pasó en su vida para darse cuenta de que alguien tenía que pararle los pies a Hitler. Se centra bastante en su relación con Elsa (su amada), pero por el resto da una imagen muy realista de la sociedad de la época, de los dos bandos ideológicos existentes, siempre enfrentados en muchas ocasiones, de la persecución de los comunistas y hasta de que con el tiempo los propios nazis se dan cuenta de que Alemania, en una guerra mundial, está perdida. Un complejo plan ideado por un solo hombre que falló por 13 minutos.

    ResponderEliminar
  33. “Valkiria”, por Seimus
    Apenas hacen falta segundos para saber la clase de película que estás a punto de ver. Una película cautivadora, al igual que intensa, que no te permite pestañear para no perder ni un solo detalle. Tom Cruise se introduce en el papel del sargento Stanffenberg, cuya misión es acabar con los nazis de raíz. La intriga, al igual que la tensión, hacen que las palomitas sean prácticamente insípidas. Sin duda, un thriller apasionante, que te cautiva de principio a fin. Esta película es capaza de transportarte hasta esa época y hacerte pensar la relevancia del acto. En resumen, un auténtico peliculón en toda la expresión de la palabra”

    ResponderEliminar
  34. “La Ola”, por Hannah Montana
    La Ola es una película aparentemente para adolescentes, o incluso infantil, pero que a medida que va transcurriendo, consigue impactar más en el espectador. Tenía las expectativas altas y no me defraudó, creo que logró su objetivo de intentar llegar al pensamiento de la audiencia. Muestra muy bien la posibilidad de que lo ocurrido durante la Segunda Guerra Mundial vuelva a suceder, ya que los jóvenes somos seres muy influenciables. Sobre todo, recomiendo ver esta película porque considero que todos deberíamos reflexionar acerca de nuestros errores pasados para que no vuelvan a ocurrir.

    ResponderEliminar
  35. Valkiria”, por Pikiparrafada
    Nesta película mostrase a cantidade de xente que estaba en contra de Hitler, incluso dentro do seu exército. O duro que foi a guerra para algúns como o noso protagonista, Stauffenberg, que quedou sen unha man e dous dedos da outra, sen ollo esquerdo e, aínda así, seguiu loitando para conseguir unha “Sagrada Alemania”, como di [spoiler]… Con sucesivos ataques e estratexias para matar a Hitler e conseguir gobernar Alemania a través do exército de Valkiria. O malo é que sabemos que Hitler non morre por estas estratexias, senón porque el mesmo se suicida, polo tanto esta “operación Valkiria” acabará mal. Iso foi o máis duro, que toda esa xente que loitou por conseguir unha boa Alemania acabou morrendo inxustamente.

    ResponderEliminar
  36. “13 rosas”, por Amapola
    Supongamos que todo español de una edad considerable ha visto y oído películas sobre la Guerra Civil Española, sobre aquellos a los que llamamos rojos, a los considerados falangistas. Pero… tanto adjetivo masculino, ¿no nos estamos olvidando de algo? Siii, las mujeres. Nos hemos olvidado de que ellas también lucharon y fueron castigadas injustamente, y eso precisamente es lo que refleja a la perfección y de forma muy emotiva (demasiado en ocasiones, se recomienda tener pañuelos) la película protagonista de esta crítica. Se presenta la falta de libertad, las tensiones, las injusticias… propias de una guerra, y sobre todo que las mujeres también hemos participado y contribuido a la libertad actual.

    ResponderEliminar
  37. “El pianista”, por Rosalía de Castro
    Creer que la vida de los demás no vale nada o creer que alguien es inferior, es algo inhumano. Algo que se ve perfectamente en El Pianista, película que refleja ese dolor y ese sufrimiento real vivido por los judíos. Cada imagen, cada sonido y cada música de la película refleja esa tensión de tiempos de guerra y dolor. Imágenes y escenas impactantes donde a cada segundo se escapa la vida y donde, a cada segundo, aparece otra esperanza para el protagonista. Increíble puesta en escena, donde se refleja el paso de esa feliz vida de los judíos a esa desperación y sufrimiento. Toda una maravilla.

    ResponderEliminar
  38. “Good bye, Lenin”, por Maluma Baby
    Unha película na que me desesperei porque o pobre protagonista fai de todo para que a nai non descubra que caeu o muro, e [spoiler]… da súa moza que é unha bocas.
    [toma spoiler]

    ResponderEliminar
  39. “La Ola”, por Führer
    Nesta película pódese ver representada que era manipular ás persoas para levalas co pensamento que ti queres que teñan. A película narra perfectamente todos os pasos que os integrantes do grupo fan, dende que entran ata que empezan a formar totalmente parte do grupo. Tamén moitos deciden entrar para ter un colchón no caso de ter algún problema. Todos os rapaces din que é imposible que volva haber outra ditadura, pero na película obsérvase como é moi fácil manipular á poboación.

    ResponderEliminar
  40. “Good bye, Lenin”, por Mi pequeño hablador
    Esta obra de arte se sitúa en la Alemania de 1989. Nos cuenta una historia apasionante donde el joven protagonista participa en las revueltas contra el muro. Su madre, que es una comunista a rajatabla sufre un accidente. Al despertarse del coma, su Alemania ha desaparecido. Sin embargo, no podrá sufrir disgusto, por lo que su familia y amigo finge que todo va como siempre. Ese es un reflejo de todo lo que un hijo quiere a su madre y todas aquellas cosas que hacían a la Alemania comunista única y especial. Entre anécdotas y lloros nos sumerge en una historia única.

    ResponderEliminar
  41. “La lista de Schindler”, por Clyperum
    El empresario Oskar Schindler decide aprovecharse de la mano de obra barata que le prestan los judíos de los campos de concentración nazis para que trabajen en su empresa y así sacar más beneficio. Al hacerlo, les termina ayudando al convertirse en el redentor que los libera de la agónica vida (si es que a eso se le puede llamar así), a la que les lleva la “Solución Final”. Con el tiempo, se va dando cada vez más cuenta del heroico acto que ha llevado a cabo. Más allá de la riqueza que le había proporcionado la mano de obra barata, había salvado vidas. Esto le hace decidir comprar judíos para salvarlos, aunque gasta mucho dinero. Evolución del personaje.

    ResponderEliminar
  42. “La vida es bella”, por Apasionada por los ñus
    Esta película, a pesares de que xa é bastante antiga, creo que é unha das mellores películas que representan a Segunda Guerra Mundial (1939-45). Está filmada cerca da Toscana, en Arezzo. Penso que esta película ten escenas moi duras que che fan chorar moi facilmente, xa que ves todos os danos que a guerra provocou. Pero como en todas as películas, despois da tormenta chega a calma… pero as tormentas sempre deixan estragos e perdas.

    ResponderEliminar
  43. “El show de Truman”, por Yalta
    Nunca tiveches a sensación de vivir nunha simulación? Se descubrises aos chiscos que a túa vida está conducida en certa dirección e ti eres o protagonista, dependendo así dunhas poucas persoas, que farías? Se toda a xente que queres son actores, como te sentirías? Serías capaz de cruzar a liña e deixar a túa “vida” para comezar unha nova na realidade? Duras preguntas, non si? Pois si, hai unha forma de saber as súas respostas: coñecendo esta historia, disfrutando deste maravilloso filme.

    ResponderEliminar
  44. “La lengua de las mariposas”, por Espiritrompa
    España en 1936, a piques de estalar a Guerra Civil, e un cativo como protagonista: o pequeno Moncho. O rapaz chega á escola e coñece ao seu mestre don Gregorio. Quen é este home? Unha fonte inesgotable de coñecemento que intenta transmitir dun xeito moi especial a todos os seus alumnos. Encariñarse con Moncho é inevitable, decatarse da estreita relación que se establece entre eles, aínda máis. E ao chegar a guerra, todo cambia. Aparece o medo, a represión, a imposición de ideas… Todo vivido dende a inocencia e o descubrimento do mundo que rodea a Moncho. Un final triste, pero ao mesmo tempo realista e único. Non ten perda.

    ResponderEliminar
  45. “La vida es bella”, por O trasno das moedas de Caronte
    Unha película moi divertida grazas á caracterización do personaxe principal, un home de familia xudea que atópase inesperadamente nun campo de concentración e exterminio nazi en Italia, xunto ao seu tío, a súa muller e o seu pequeno fillo. O protagonista faille pensar ao rapaz que a estancia no campo de traballo é un concurso, e que o gañador lévase un carro de combate. Mediante diferentes embrollos o pai consegue que o seu fillo sobreviva, aínda que el [spoiler]…

    ResponderEliminar
  46. “13 minutos para matar a Hitler”, por Manolo Lamas
    Esta é unha película ambientada na Alemaña nazi, na que por medio da primeira persoa que atentou contra a ditadura en Alemaña, cóntase o proceso da chegada ao poder deste home baixo, moreno e o maior asesino da historia: Hitler. Eu penso que a película ten moito potencial, pero ao centrarse tanto na historia do protagonista, pérdese a esencia deste proceso histórico. Por outra parte tamén penso, que a pesar de ser dura, reflicte moi ben a dureza utilizada polos nazis. En fin, ti que pensas: que me gustou ou que non? E a ti, che gustaría vela… ou a almacenarías nun armario?

    ResponderEliminar
  47. “V de Vendetta”, por Miñoca
    Cando queres loitar por cambiar a política do teu país e xa non tes medo nin a perder a túa propia vida, que pasa? Este filme déixanos ver que “o pobo non ten que ter medo aos seus gobernantes, senón que os gobernantes teñen que temer ao pobo”. E que a unión fai a forza.

    ResponderEliminar
  48. “Perfect Sense”, por Aquella chica
    Me pongo nerviosa con tan sólo recordar la peli. Es diferente a las demás. Inesperada. Hizo que pudiera sentir la ausencia de cada sentido poco a poco. Que me permitiera apreciar aquellas sensaciones que nunca hemos llegado a valorar, como puede ser escuchar tu canción favorita. Esta película consiguió transmitirlo a través de una historia de amor, con una gran banda sonora y un final que provoca la caída de lágrimas sin saber que pasará, y quedando con la duda de si un día puede llegar a haber esa epidemia.

    ResponderEliminar
  49. “El pianista”, por Taboexa A.M.T.
    Es una película que todo el mundo debería de ver. Tiene una entrada muy interesante, que te atrapa en los primeros cinco minutos, ya que vemos los bombardeos a los judíos, donde podemos observar a una familia que pertenece a esa religión, cómo es humillada por los nazis, obligándolos a trasladarse al gueto de Varsovia. La película es impactante, refleja muy bien el ambiente y el sufrimiento de los judíos. Impacta aún más cuando sabes que el director sufrió todo esto. Recomiendo verla, pero antes siendo consciente del impacto de la película, ya que es muy triste.

    ResponderEliminar
  50. “Diamante de sangre”, por Contraluz
    ¿Qué harías si te encuentras entre la muerte o luchar para estar con tu familia? Una película trepidante, donde cada acción te lleva a un mundo paralelo, rodeado de mafia, dolor y sangre. Donde cada mañana te levantas con ese miedo a morir. Trepidante película sobre el tráfico ilegal de diamantes.

    ResponderEliminar
  51. “La Ola”, por Susana Díaz
    Impactante película que me fixo tremer á hora de vela, e que seguramente conseguiría facernos replantear as ideas que sosteñen á sociedade de hoxe en día. Unha obra mestra alemá, que conta a historia dun totalitarismo do século XXI, creada nunha simple aula, pero que chega a un estremo perigoso [spoiler]. Na miña opinión unha gran película que creo que todo deberíamos ver para así evitar unha situación que, aínda que pareza irreal, perfectamente pode chegar a suceder. Nela tamén se reflicte o gran poder de oratoria, beneficiosa en ocasións, pero perigosa noutras. En resumo, unha das mellores películas que mirei e que recomendo a todo o mundo, pois ver esta película pode significar a solución dun posible conflito futuro desta índole.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d