Hai algúns meses adoptoume unha gata. Si, son conscente de que soe ser ao revés, pero neste caso foi así, xúrovolo. Cada día que chegaba a casa, ela estaba esperando á porta. E o mesmo pasaba pola mañá, en canto botaba un pé fóra. Non vos vou mentir, encántanme os gatos, así que tamén puxen o meu grao de area... Ehem! De area, de comida, de mimos... A soidade de inverno évos moi fría, así que pouco a pouco fómonos coñecendo e encariñando ata sentirnos membros dunha mesma familia.
Como vedes, Garfi é unha gataza siamesa, de pelo longo e ollos moi moi azuis. Quizais isto explica que unha fermosa noite de verán... Isto, ben... O caso é que hai xa un mes e dúas semanas que Garfi nos trouxo ao mundo (máis ben á miña casa) a estes catro Garfiteiros. Xa podedes imaxinar que falo de catro gatiños. Todos con ollos claros e pelo longo, coma ela. Tan fermosos e ben coidados, que dan ganas de papalos... pero non, non son para papar, senón para adoptar. En breve, Garfi, que está feita unha madraza, os empurrará polo seu ben a ser independentes e este será o mellor momento para que pasen a vivir con alguén que queira coidalos e compartir a vida con eles, como eu a comparto con ela.
Quizais esa persoa adecuada eres ti.
Queres coñecelos?
2 gatiños brancos
1 gatiña de tres cores
1 gatiña laranxa, atigrada
1 gatiña laranxa, atigrada
Preciosos, sáns, limpos, xoguetóns
e cunhas ganas felinas de compartir xogos, lambetadas e pelos contigo.
Se adoras os gatos, tes lugar para eles na túa vida e es alguén moi responsable,
capaz de comprometerse a coidalos e querelos como Garfi (ou coma min)...
Poden ser teus!
Esperámosvos!
Que bonitiños Miguel. Dou Fe que che encantan os gatos e sei que non lles falta de nada se están ao teu carón, solo desexo que se hai algunha persoa interesada sepa coidalos e querelos como fas ti. Moita sorte
ResponderEliminarPreciosos!! Agardo que quen os adopte os coide, mime e queira tanto coma sempre fixeches ti cos teus Miguel, que sexan responsables e pensen en todo, son un máis en casa e hai que contar con eles en todo momento, cando se vai de vacacións, hai que lèvalos ó veterinario ademais de vacinas, desparasitación, cando están enfermiños, etc, e que os fagan felices porque os gatiños, seguro, farán máis que felices a quen os adopte! Que sorte tivo Garfi ó adoptarte! ;-)
ResponderEliminarA que son unha fermosura? Non vos preocupedes, que farei casting! Non, en serio, asegurareime de que queden nas mellores mans posibles. De momento, estarán xuntos e ca súa mamá unha ou dúas semanas máis (ata completar os dous meses), así que ese é o prazo de tempo que temos para elixir e ser elixidos.
ResponderEliminarPor suposto, encantaríame, un tempo despois da adopción, volver a xuntalos aos catro neste blog, para que todos saibamos como lles vai, como medraron e que valores engadiron á vida das persoas que decidiron reservalles un lugar especial ao seu lado. Contamos con vós!
Son moi lindos!!! eu adoro os gatos, teño catro gatiños na miña casa son moi xoguetóns e algo traviesos pero os quero moito, espero que encontres a alguen que os adopte e coide :-)
ResponderEliminarOla Sara! É que se fan querer moito! Como non imos coidalos e mimalos! De feito encantaríame quedar con todos, pero non podo. Xa teño a Garfi e a Bimbo... un terceiro sería moito! (creo). Non obstante, temos a varias persoas ilusionadas co feito de poder levar un, así que espero que pronto poidan independizarse e iniciar a súa vida adulta. Menuda alegría que van dar á vida dos que teñan a sorte de levalos... A min cáeseme a baba a diario con eles!
EliminarGarfi tivo sorte de encontrar unha persoa coma Miguel,sempre intentando axudar no que pode.Os gatiños,espero que atopen un bos donos.
ResponderEliminarGracias David! :)
EliminarCase case están xa as familias listas para recibilos! Estou seguro de que lles van encher a casa de cariño e risas, como me fan a min e a Garfi cada día.