Saltar ao contido principal

Feísmo: "desde Galicia para o mundo"

Non me digades que non vos sona esto do feísmo! Nin que non tedes opinión ao respecto! Porque o feísmo caldea o ambiente que dá gusto, xerando debate alí por onde pasa. Por unha parte, están os que defenden que cada un na súa leira ou coa súa vivenda fai o que lle peta; pola outra, están os que, coma min mesmo, pensamos que estamos atrapallando a maior e máis singular das riquezas de Galicia: a paisaxe. De que grupo sodes vosoutros? Ah, que non o tedes claro? Pois veña. Marchando unha de feísmo!

Pon un bonito somier na túa vida... e na túa leira (un clásico do noso feísmo)
A modiño!, non vaias mallar nos cables da luz
Exemplo de ¿pacífica? convivencia entre a tradición e a modernidade 

Fermosa edificación enriquecendo a paisaxe en Chapela, Redondela.
Exemplo de "coidado" urbanismo en Lalín. Para que logo digan...
Por que, Señor, por que?! Pontevedra
Galicia calidade. Edificio con 4 anos de garantía (polo menos) na comarca do Salnés.

O feísmo é a mala arte da chafallada, da chapuza, de facer construcións ou aplicar solucións arquitectónicas desmesuradas e que raian no absurdo: por feas, cutres e denigrantes para ese patrimonio de todos que é a paisaxe. Como saber se un está ante un caso de feísmo? Fácil. Ante un bo exemplo do auténtico e inimitable feísmo galego, un nunca sabe se rir ou chorar. A primeira reacción é a risa e incluso a gargallada, pois non se lle pode negar o mérito da orixinalidade; pero o que queda ao final é esa sensación amarga que deixan as feridas irreparables.

La Voz de Galicia mesmo colecciona fotos de "Chapuzas gallegas", a cal máis incrible.





Na incrible páxina de Facebook "Canibalismo urbanístico", atoparedes moitos máis exemplos. 
Como o deste horrible mamotreto ao lado dunha obra única en Carballiño.
Construción tipo champiñón laminado. Sen palabras
Unha volta polo Porriño pode resultar tan tronchante como deprimente.

Edificios amplios e con vistas, para unha cidade máis habitable
Arquitectura de altura. Como a farola.
De verdade que o progreso é esto?
...ou esto?

Son estes os edificios e a paisaxe na que queremos vivir?


Non todo é paisaxe verde, nin praias virxes, nin fermosas catedrais. 
Non vos doen os ollos?
Non vos doe Galicia?

Comentarios

  1. Doen os ollos, doe a alma, doe Galicia... Que lástima... Non debería haber máis control neste tema???

    ResponderEliminar
  2. Debería. E, habendo verdadeira vontade, non sería necesario moito. Abondaría cun pouco de educación, cunhas poucas normas que poñan orde, un pouco de exemplo por parte das administracións cando fan obra, un pouco de axudas para quen desexe facelo ben, e un pouco de amor non só polo que é de un, senón polo que é de todos.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

III Concurso CineHistoria

Como cada curso, e xa van tres, en 1º de Bacharelato empregamos a Historia como unha escusa para ver cine... Ou será que usamos o cine como escusa para ver a Historia? O funcionamento é sinxelo. Entrego unha lista de películas por época histórica, concedo un prazo amplo para ver unha delas e despois realizamos un concurso de críticas onde cada un busca unha forma orixinal e breve de falar da peli que elixiu... Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o  III CONCURSO CINE HISTORIA  de 1º Bacharelato! 49 películas na lista. 41 candidatos que escribiron a súa minicrítica (8 liñas). 3 pelis de premio (as da imaxe) para as 3 mellores! A partir desta tarde podedes lelas todas, nos Comentarios  desta entrada. Este Xoves 4 , na clase e no blog:  Gañadores, Premio e Foto! Sorte a todos!