Saltar ao contido principal

Piano para nós

Hai músicas que empezan alí onde se acaban as palabras. Hai artistas capaces de crear ou facer sonar esas músicas. E hai recordos que merecen a súa propia banda sonora. Coma os nosos recordos.


A primeira vez que a escoitei iamos camiño de Baroña. Pareceume unha música doce, tranquila, suave. Despois souben que a que tocaba ese piano era unha de vós. Sorrín, reafirmándome na miña idea. 

Ás veces, cando alguén me pregunta a que me dedico na vida e lle digo que son profesor, moitos negan coa cabeza e suspiran agobiados: "buf, pois eu tal e como son os rapaces hoxe en día, non me cambiaría por ti". Sempre teño a mesma resposta para estas persoas: "Equivócaste. Precisamente o mellor desta profesión son os rapaces"

Desde hai tempo descubrín que o mellor de traballar con adolescentes é o moito que podes aprender deles: humildade, tesón, esforzo, alegría, compromiso, amizade, esixencia...  En moitos casos, non importa que sexades tan novos: simplemente, mellorádesnos. Por iso sempre é un motivo de alegría e admiración comprobar como aproveitades o voso tempo, ver que aprendedes a facer cousas útiles en vez de acomodarvos no sofá, que tedes ganas de saber e mellorar, e que cada día aprendedes a medrar a base de esforzo, ilusión, humildade e moitas horas ensaiando naquilo que vos gusta: na música, no deporte, na lectura, nos idiomas ou no que sexa que nos mellore. Este curso tiven moitos alumnos como Silvia, igual que os tiven sempre alí onde me tocase estar. Por iso, para min non hai nin unha dúbida: é unha sorte e un pracer poder traballar con vós e para vós. Sodes exemplo. E só espero que nunca desistades, porque a chave dos vosos logros, será sempre a perseverancia. Insistide... e chegaredes.

Comentarios

  1. Paula1/7/12

    Como che saen todas esas palabras profe?
    Tes razón en todo o que puxeste ahí.Encantame a frase esa de que o mellor de ser profesor somos os rapaces :)
    Silvia e eu puxemos moito empeño no reto que nos puxeste,e notouse,ou non?

    ResponderEliminar
  2. Vaia: nótase e salta á vista! (e ao oído). Sodes uns cracks.

    Insisto: o mellor sempre sodes vós. Nunca deixedes que vos digan o contrario cando poñedes todo da vosa parte. Seguide medrando e sorprendéndonos. Fai moita falla que nos melloredes...

    ResponderEliminar
  3. Silvia1/7/12

    Puf, estou sin palabras.
    Certo, puxemos moito empeño e esforzo, e pasamolo moi ben gravando, sobre todo, nas "tomas falsas" jajaja.
    Crack érelo ti profe, tal e como escribes *.*
    Por certo, sigue en pé o de gravar "Someone like you",Paula? jeje :)

    ResponderEliminar
  4. Samantha2/7/12

    INCREIBLE SILVIA!! Eres unha auténtica crack!! Sigue asi :)

    ResponderEliminar
  5. Lucía P2/7/12

    Wooooo, mima Silvia... de mayor quero ser como ti!
    Como fas eso? Eu tamén quero... pero eu quero co violín jejeje
    Cada vez que escoito esta canción póñenseme os pelos de punta, pero o mellor de todo, o final, era moita tentación poñelo, non? :P
    Silvia eres GRANDE! :D

    ResponderEliminar
  6. Lucía Otero2/7/12

    Increíble eu tamen estou sin palabras tanto polo que fai silvia como pola tua forma de escribir profe xente coma ti animanos a loitar polo que queremos e fai que o bo das persoas se resalte deixando atras os nosos defetos

    ResponderEliminar
  7. Todo mérito de Silvia!
    Para cando un concerto en Vilalonga?

    ResponderEliminar
  8. Silvia2/7/12

    Lucía P, si queres tocar o violín,apúntate! Recorda, que nunca é tarde :)
    Jaja, o do concerto estaría ben... pero a min dame moita vergonza tocar en público!!

    ResponderEliminar
  9. Samantha3/7/12

    Silvia, tal e como tocas non te ten que dar ningunha vergonza tocar en público. ¡¡XA LLE GUSTARÍA A MOITA XENTE TOCAR COMO TI!! :)

    ResponderEliminar
  10. David Güimil3/7/12

    Silvia, eu xa cho dixera en 2º e repitocho ahora, PERFECTO.
    Música BELLA, INCREIBLE, EMOCIONANTE, pedinche a canción e todo de tanto que me gustou, TI SI QUE VALES!
    Mereces moito esta entrada no blog, Felicidades Silvia, e sigue así ;)

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d