Saltar ao contido principal

Estado: durmindo, descansando pes, procesando

Despois de perder as unllas dos pes pateando Barcelona de cabo a rabo, e de durmir 18 horas seguidas nada máis chegar de volta, empezo a estar en condicións de reiniciar o meu compromiso con Caronte e con todos vós. E este reencontro pídeme pechar, co voso permiso, o capítulo Barcelona.

De todo o que vimos, (Gaudí, gótico, igrexas, teatros, auditorios, actuacións musicais, casas, rúas, prazas, parques, mercados,...) voume quedar con dos lugares. Por que? Porque están fóra dos circuítos turísticos, porque conservan un encanto especial que os fai diferentes, e porque teñen a virtude de sorprendernos coa súa Historia (como diría a inigualable María Jesús: que manía coa cultura!).



Falo do Refuxio 307 e da praza San Felipe Neri. O primeiro, unha rede de tuneis construída polos veciños para protexerse cando a aviación franquista bombardeaba a cidade. Un sitio e unha historia (moi ben contada, por certo) que che meten o frío no corpo. A segunda, unha praciña pequena e apartada na que, como dixo Jose, neva todo o ano, e na que todas as paredes aparacen rebentadas pola metralla da bomba que no 1938 matou alí a máis de corenta persoas. Un espazo que desprende un algo diferente... Calquera destes dous lugares demostra, unha vez máis, que o mellor de cada viaxe adoita aparecer alí onde non chegan os turistas. E hoxe alégrome de ter atopado eses sitios para compartir con vós.

Este capítulo non rematará sen dicir GRAZAS aos intrépidos 17 compañeiros de viaxe. Porque case perden os pés na aventura, porque nunca deixaron de sorrir, e porque fixeron que me sentira honrado e orgulloso de ter pasado pola súa vida. Quédannos moitas fotos. Pregúntome se, un día, esta nos servirá de espello ao que volver, cando queiramos lembrar entre risas o que vivimos xuntos... 


Comentarios

  1. Marcela30/6/11

    Increíble a fotografía. Moi boa;)

    ResponderEliminar
  2. Grazas Marcela! É unha pena que non saiamos máis persoas nela...

    ResponderEliminar
  3. Marcela2/7/11

    Non creo que sexa necesario. Home, sempre é bonito verte nunha fotografía rodeado de toda a xente coa que compartiches o momento, pero deixa que a túa mente traballe por sí soa para recordar todos os istantes,persoas e anécdotas que vivixes ese día tan só observando unha pequena parte del. Eu non viaxei a Barcelona, mais teño a sensación de ter vivido unha gran experiencia con vós, tan só vendo esta foto.

    ResponderEliminar
  4. Que bonito iso, Marcela. Alégrome de que esta foto comunique tanto e tan ben.

    ResponderEliminar
  5. Anónimo7/7/11

    A viaxe no lugar de ser a barcelona tiña ke ser hai 2 mesas a " la puerta del sol" que seguro que vos doian menos os callos e pasabades unha agradable estancia cos " indignados" je je je ali a cultura non vos abasallaria!!

    por certo o blog mola! moi currado! nn vale para calquera, digo pola pereza e tal... ajaia!

    !"·$%&/()=?¿MARÍA!"·$%&/()=?¿

    ResponderEliminar
  6. MARÍA! Bueno, custouche atopalo, pero o caso é que deches co blog! Tes toda a razón do mundo: a cultura avasallounos (pero con v) de máis en Barcelona... Non estaría nada mal esa estancia cos indignados!

    Mil grazas polas túas palabras: vindo de quen veñen, valen o seu peso en ouro...

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Grazas por comentar!

Publicacións populares deste blog

6º Concurso CineHistoria

Despois de 5 edicións, non pensaríades que deixaríamos acabar o curso sen o noso concurso favorito, non...? Pois benvidos a CineHistoria! , o certame de minicríticas de cine máis famoso da comarca!  Velaquí as 40 críticas (en formato orixinal) desta edición,. Podedes lelas todiñas nos comentarios! As normas e o sentido do concurso xa o sabedes , pero por se acaso...: Para quen? Participan os meus alumnos de Historia de 1º de Bacharelato . Este ano, 40. Que teñen que facer? Eu reparto unha listaxe dunhas 50 pelis .  Cada un deles ten que elixir unha para ver antes dunha data límite. Condición obrigada: que non a viran nunca!  Onde e cando? Cando acabou o tempo para ver as pelis, un día, sen previo aviso reparto en clase un papel.  Cada participante ten 8 liñas e uns 20 minutos para escribir . Como facelo? A crítica debe ser algo máis que un resumo. Debe ter opinión, análise, orixinalidade e, sobre todo, espertar unha emoción no que le. Prohibido deix

V Concurso CineHistoria

Os bos costumes non se poden perder. Por iso, había que volver coa quinta edición do Concurso máis lonxevo (creo) do noso instituto.  Como cada ano, convoco aos meus alumnos de Historia do Mundo Contemporáneo (1º Bacharelato) a un certame, que non é máis que unha escusa para ver cine... e, a través dese cine, para tecer lazos invisibles coa Historia, ou sinxelamente coa vida .  Que como o facemos? Doado. Entrego unha lista ampla de películas coas que un se pode achegar á Historia (ou ao bo cine); concedemos un prazo de tempo para que cada alumno poida ver polo menos unha delas; e cando todos teñen visto xa a súa peli, chego un día por sorpresa a clase e exclamo: " Aquí comeza o Concurso de Críticas CineHistoria! ";  ese día, nun silencio de 20 minutos e baixo pseudónimo, cada alumno esfórzase por escribir a crítica da peli que viu, sabendo que debe facelo da forma máis persoal, orixinal e efectiva posible...   Con que premio? Con cal vai ser! Aquí comeza o V CONCURS

Concurso Galicia en Foto (II)

Aquí volve o noso concurso! E unha vez máis, non penso dicir onde está isto ... Porque queda da vosa man! Iso si, desta vez cambiamos o método de resposta: en vez de escribir a solución publicamente nun comentario, enviarédesma a min directamente facendo clic na parte superior do blog, onde di "INFO", e dentro diso en "CONTACTO". Unha vez aí, non tedes máis que poñer nome, email e a vosa resposta! Deste xeito chegará a min sen que outros poidan vela.  Gaña quen acerte o nome concreto e a función do lugar no que botei esta foto .  Tal e como prometera, desta vez agarda un premio de cine! O PRAZO PARA CONCURSAR  REMATA ÁS 23.00 HORAS DO SÁBADO 9 PUBLICAREI TODAS AS RESPOSTAS E O GAÑADOR AQUÍ AO LONGO DO DOMINGO 10 BRAVO CENTURIÓNS! O lugar da foto é o fermoso campamento romano de Aquis Querquennis,  en Bande (Ourense). Os vellos coñecían o sitio como A Cidá, pois vían muros e obras de edificacións antigas.  En 1947, ao construírse o Encoro d